அரண்மனை குடும்பம்-5

டாக்டர் வெங்கட்ராவ் அந்த சாமியார் முன் நின்று கொண்டிருந்த விதமும் தோற்றமும் கணேசனுக்குள் ஒரு பெரும் அதிர்வையே உருவாக்கிவிட்டிருந்தது.
டாக்டர் வெங்கட் ராவோடு அந்த சாமியார் நல்ல ஆங்கிலத்தில் பேசிக்கொண்டிருந்தார். கணேசன் ரத்தி, தியாவுடன் வரவும் அவன் வரவை கவனித்தவராக, “வாங்க மிஸ்டர் கணேசன்... வெல்கம்...” என்றார். ரத்தி அங்கே திரும்ப அவரைப் பார்க்கவும் இன்ப அதிர்ச்சிக்குள்ளாகி கணேசன் இருப்பதைக் கூட பொருட்படுத்தாமல்  வேகமாக நடந்து சென்று அவர் காலில் விழுந்து வணங்கினாள்.

அப்போது தியாவை கீழ் இறக்கி விட்டதில் அவள் விளையாட்டாக ஓடத் தொடங்கி விட்டாள். டாக்டரின் மனைவி சாந்தாவும் அங்கு டாக்டரோடு இருந்தாள்.
கணேசன் நின்றுகொண்டேயிருந்தான். அவரை வணங்குவதில் ஒரு தடுமாற்றமும் குழப்பமும் அவனுள் இருந்தபடியே இருந்தது.

அந்த சாமியார் ரத்தியிடம் தியா பற்றி பேசத் தொடங்கி விட்டார். அதுவும் ஹந்தியில்...

‘‘இப்ப எப்படிம்மா இருக்கா குழந்தை..?’’
‘‘உங்களைப் பார்த்துட்டு வந்ததுல இருந்தே நல்லா இருக்கா குருஜி...”
“அவ இனி எப்பவும் நல்லா இருப்பா... கவலைப்படாதே. அதே சமயம் நீயும் உன் குழந்தையும் எச்சரிக்கையா இருக்கணும். உங்க ரெண்டு பேருக்கும் இப்ப நேரம் சரியில்லை...”
“ஆமாம் குருஜி... என் புகுந்த வீட்ல என்னை யாருமே மதிக்க மாட்டேங்கறாங்க... நான் இவரை காதலிச்சு கல்யாணம் செய்துகிட்டது அவங்களுக்கு பிடிக்கல. அவங்க பெரிய அரண்மனைக் குடும்பம்... நானோ சாதாரண நாகவம்ச குடும்பம்...”

“சாதாரண நாகவம்ச குடும்பம்னு உன்னை நீயே தாழ்த்தி எடைபோட்டுக்காதே... நாக வம்சத்துல பிறக்கறது ஒரு பாக்யம். ஒரு மனுஷன் ரொம்ப கஷ்டப்பட்டு அடையற பல அமானுஷ்ய சக்திகளை நாக வம்வத்தவர்கள் ரொம்ப சுலபமா அடைஞ்சுடுவாங்க.

இப்ப கூட நீ ஒருத்தர பார்த்து சாதாரணமா சபிச்சாலே போதும்... நீ சபிச்சபடியே
நடந்துடும். அதேபோலதான் உன் வாழ்த்துக்கும் ஒரு சக்தி இருக்கு...”
சாமியார் ரத்தியை தேற்றுவது போல பேசியது கணேசனுக்கும் புரிந்தது. அவனுக்கு ஹிந்தி நன்றாகப் பேச வரும். அவர் சொன்னதன் பொருள் அவன் முகத்தில் ஒரு கேலிச்சிரிப்பை உருவாக்கியிருந்தது. அதை அவரும் கவனித்தார்.