உலக வன விலங்கு தின கொண்டாட்டத்தை முன்னிட்டு நடைபெற்ற 61வது புகைப்பட போட்டியில் 10 வயதேயான ஷ்ரேயோவி மேத்தாவின் படங்களுக்கு முதல் பரிசு வழங்கப்பட்டது. 

‘‘நான் இரண்டு வயதிலிருந்தே கேமராவை கையாண்டு வருகிறேன். எனக்கு ஒன்பது வயதிருக்கும் போது, பரத்பூரில் மயில்களின் புகைப்படம் எடுத்தேன். அந்தப் படம், ‘இன் தி ஸ்பாட்லைட்’ தலைப்பில் பிபிசியின் 2024ம் ஆண்டின் சிறந்த வன விலங்கு புகைப்படக் கலைஞர் விருதை எனக்கு பெற்றுத் தந்தது. 

அம்மா, ‘நேச்சர் வாண்டரர்ஸ்’ என்ற முன்னணி வன விலங்கு சுற்றுலா மேலாண்மை நிறுவனத்தின் இணை நிறுவனர். எனது தந்தை சிவாங் மேத்தா, திறமையான வன விலங்கு புகைப்படக் கலைஞர். தந்தை புகைப்படம் எடுக்க வனப் பகுதிக்கு செல்லும் போது நானும் அவருடன் செல்வேன். அப்பா காடுகளில் கரடுமுரடான பாதையில் நடந்து செல்வார். 

மேலும், அங்கு நிலவும் கடுமையான காலநிலைகளை எல்லாம் சமாளித்துதான் புகைப்படம் எடுப்பார். அதுவும் ஒரு புகைப்படம் எடுக்க மணிக்கணக்கில் காத்திருப்பார். புகைப்படம் எடுப்பது பெரிய விஷயம் இல்லை. 

ஆனால், தகுந்த தருணத்தில் புகைப்படம் எடுக்க பொறுமை, கவனம், ஒழுக்கம் அவசியம். அதை அப்பாவிடம் இருந்து கற்றுக்கொண்டேன். அப்பாவின் இந்தக் கடின உழைப்பு மற்றும் பொறுமையை பார்த்துதான் நான் வளர்ந்தேன். மேலும், அவரின் தொழில் அர்ப்பணிப்பு எனக்கு உத்வேகத்தை அளித்தது.

‘ஹைட் அட்வான்டேஜ்’ என்ற தலைப்பில் நான் பிடித்த படத்திற்கு சிறந்த  வனவிலங்கு புகைப்படக் கலைஞர் விருது கிடைத்தது. கொக்கு எனக்கு மிகவும் பிடித்த பறவைகளில் ஒன்று. 

அவை ஈர நிலங்களுக்கு வந்து போகும். அந்தப் பறவையை படம் பிடிக்க மணிக்கணக்கில் காத்திருந்தேன். இறுதியாக ஒரு பறவையைக் கண்டேன். ஆனால், அந்த கொக்கு பறவை திடீரென்று இறக்கைகளை அசைத்தது. அந்தத் தருணத்தை கச்சிதமாக்க படம் பிடித்தேன். 

எனது கனவு பனிச் சிறுத்தைகளை  படம் பிடிக்க வேண்டும் என்பதுதான். அப்பா இமயமலையில் பல மாதங்களாக பனிச் சிறுத்தைகளை புகைப்படம் எடுத்திருக்கிறார். அதனை நான் பார்த்திருக்கிறேன். 

அந்த அழகான சிறுத்தைகளை படம் பிடிக்க விரும்புகிறேன். தொடர்ந்து அருமையான கோணத்தில் வித்தியாசமாக படங்களை பிடிக்க வேண்டும் என்பதில் முனைப்பாக இருக்கிறேன். இயற்கை மற்றும் விலங்குகள் மீது கரிசனம் காட்ட வேண்டும். விலங்குகளிடம்  பச்சாதாபம் கொள்ளுங்கள். விலங்குகளுக்கு பேசத் தெரியாது’’ என்கிறார் ஷ்ரேயோவி மேத்தா.