ரம்ஜான் கொண்டாட்டத்தைப் புரட்டிப் போட்ட கோன் மெஹந்தியின் அவலட்சணமான பகீர் பின்னணியைத் தந்து இளைஞிகளை எச்சரித்த விதம் அருமை!

‘மழை விட்டாலும் தூவானம் விடவில்லை’ என்பது போல, இலங்கையில் போர் முடிந்தாலும் தமிழர்களின் அவலநிலை முடிவுக்கு வராதது மனதை வாட்டுகிறது.

‘கம்பன் வீட்டு கட்டுத் தறியும் கவி பாடும்’ என்பதை சொல்லித்தான் கேட்டிருக்கிறோம். ஆனால், வண்ணை சிவாவின் மாவு மில்லும் ‘ஹைக்கூ’ பாடும் என்பதை ‘எமக்குத் தொழில் எழுத்து’ மூலம் தெரிந்துகொண்டோம்.

ஒரு தபால்தலையின் விலை 3.5 கோடி என்றதும் தலையே ‘கிர்ர்’ ஆகிடுச்சு. அபூர்வ ஸ்டாம்புகளைப் பற்றிய செய்திகளைத் தந்து உங்கள் தனி ‘முத்திரை’யைப் பதித்துவிட்டீர்கள்!
- எம்.ஆர்.அனுஷா, பெங்களூரு;

கல்வியை வியாபாரமாக்கியது போல் மருத்துவத்தையும் அரசுகள் கை கழுவ நினைத்தால் மக்கள் மன்னிக்க மாட்டார்கள் என்கின்ற தங்களது நெத்தியடி கருத்து, உரியவர்களுக்கு உறைத்தால் சரி!

‘தலையைக் காணோம்’ கட்டுரையில் எட்வர்டு நெட் கெல்லி பற்றிய தகவல்கள், விறுவிறுப்பான ஆங்கிலப் படத்திற்கு இணையாக இருந்தது. அவர் கொள்ளுப் பேத்தியின்
வேண்டுகோள்தான் ‘விநோத’ ரஸ மஞ்சரியின் ஹைலைட்!

‘நேற்றைய பொழுதில்...’ சிம்மக் குரலோன் சிவாஜி கணேசனின் போஸ், ஒரு தேன் விருந்து!

‘நான் பாலாவின் நாயகி’ என்று பெருமையாக வேதிகா கொடுத்திருக்கும் பேட்டி, கிறங்கடிக்கும் ஸ்டில்ஸ் எல்லாம் ஓகேதான். ஆனால், படம் முடியும் வரையில்தான் இப்படியெல்லாம் கவர்ச்சி போஸ் கொடுக்க முடியும். படத்துல மனுஷன் அவரை கருவாச்சியாக்கிட மாட்டாரு?

‘வரும் காலத்தில் கொட்டாவி விட்டால், குறட்டை விட்டால், குப்புறப் படுத்தால் கூட அவதூறு வழக்கு பாயும்’ என்ற ஆல்தோட்ட பூபதியின் நையாண்டி நகைச்சுவையாக இருந்தாலும் சிந்திக்க வேண்டிய கருத்து!

ரா.கி.ர என்ற எழுத்து அருவிக்கு மரணம் அணை கட்டினாலும் காலம் அவரது நினைவுகளை நம் நெஞ்சங்களிலிருந்து மறைக்க முடியாது என்பதற்கு பாக்கியம் ராமசாமியின் அஞ்சலிக் கட்டுரையே அழுத்த சான்று!