ஒரு பிரத்யேகமான குழந்தைகள் நூலகத்தை தமிழகம் மட்டுமில்லாமல் இந்தியா முழுவதும் உருவாக்க வேண்டும் என்கிற நல்லெண்ணத்துடன் அமெரிக்காவில் ஐடி வேலையை துறந்துவிட்டு சென்னை வந்திருக்கும் இளைஞர் இவர். முதற்கட்டமாக தன் வீட்டிலேயே குழந்தைகள் நூலகத்தைத் திறந்துள்ளார்.

சென்னையின் புறநகரான புதுபெருங்களத்தூரில் ஒரு கம்யூனிட்டி அபார்ட்மெண்டில் இருக்கிறது ஸ்ரீராமின் வீடு. உள்ளே நுழைந்ததுமே முதலில் நம்மை வரவேற்பது 2 ஆயிரத்துக்கும் மேற்பட்ட நூல்கள் அடங்கிய குழந்தைகள் நூலகமே! வீட்டின் பெரிய ஹாலையே நூலகமாக மாற்றியிருக்கிறார் ஸ்ரீராம். இதன் பெயர் பிரக்ரத் அறிவகம்.

‘‘‘பிரக்ரத்’னா இயற்கைனு அர்த்தம். இந்த நூலகம் வெறும் புத்தகம் வைக்கிற இடமாக இல்லாமல் அறிவை சேகரிக்கிற இடமாக இருக்கட்டும்னு இந்தப் பெயரைத் தேர்ந்தெடுத்தேன்...’’ உற்சாகமாகச் சொல்கிறார் ஸ்ரீராம். ‘‘நான் பிறந்து வளர்ந்தது படிச்சதெல்லாம் சென்னை தாம்பரத்துலதான். பி.இ எலக்ட்ரானிக்ஸ் முடிச்சேன். பிறகு, பிரசாத்ஸ்டூடியோவுல வீடியோ எஞ்சினியரிங் பிரிவுல பணியாற்றினேன். அப்புறம், 2005ல் நான் எலக்ட்ரானிக்ஸ்ல எம்.எஸ். படிக்க அமெரிக்கா போயிட்டேன். அங்க ரெண்டு ஆண்டுகள் VLSI சம்பந்தமாக படிச்சேன்.

கடந்த ஆண்டு மே மாதம்தான் இந்தியாவிற்குத் திரும்பினேன். இந்த 15 ஆண்டுகள்ல முதல் ஆறு ஆண்டுகள் ஆர்வமாக வேலை செய்தேன். அப்ப நிறைய லேஆஃப்பை பார்த்தேன். பல நிறுவனங்கள் பலரை வேலையைவிட்டு பணிநீக்கம் செய்தாங்க. அந்நேரம், இப்படியான வேலையை செய்யணுமானு எனக்குள்ள ஒரு கேள்வி எழுந்தது.

நான் எம்.எஸ் படிச்சிட்டு இருக்கும்போதே இந்தியாவிற்காக நாம் ஏதாவது செய்யணும்னு ஒரு ஆர்வமும் இருந்தது. அதனால, சம்பாதிக்க ஆரம்பிச்சதும் நன்கொடைகள் நிறைய கொடுத்தேன். குறிப்பாக, குழந்தைகள் கல்விக்குத்தான் செய்யணும்னு எனக்கு அப்போதிலிருந்தே ஆசை. அதுக்குதான் நிறைய நன்கொடைகள் அளிச்சிருக்கேன்.

அடுத்து அசோசியேஷன் ஃபார் இந்தியா’ஸ் டெவலப்மெண்ட்னு ஒரு குரூப் இருக்கு. தவிர, இந்தியா’ஸ் லிட்ரசி புராஜெக்ட்னு இன்னொரு குரூப். இவங்களுக்காக தன்னார்வலராக பணிகள் செய்தேன். நான் இருந்த கலிபோர்னியாவுல ‘ஸ்வரம்’னு ஒரு அமைப்பை நாங்களே உருவாக்கி நாடகங்கள் எல்லாம் போட்டோம்.

அதன்வழியாக சேகரமாகும் நிதியை இந்தியாவில் உள்ள தன்னார்வ அமைப்புகளுக்கு நன்கொடையாக அளிப்போம். இப்படியிருந்த நேரம் 2017ல் எனக்கும் வேலை போயிடுச்சு. அப்பதான் நமக்கு பிடிச்ச வேலை செய்யணும்னு தோணுச்சு. பிடிச்ச வேலைனா குழந்தைகள் கல்விக்கும், தன்னார்வ அமைப்புகளுக்கு உதவுறதும்தான்.

ஆனா, பிடிச்ச விஷயத்தை பண்றதுல காசு வராது. பிடிக்காத ஆஃபீஸ் வேலையை செய்றதுலதான் பணம் வருது. அதனால, என்ன பண்றதுனு யோசிச்சேன். அப்ப நானும் என் மனைவி சுகன்யாவும் சேர்ந்து ஒரு முடிவெடுத்தோம்.என் மனைவி சுகன்யாவிற்கு சொந்த ஊர் மதுரை. அவங்க பி.இ படிச்சிருக்காங்க.

இன்போசிஸ்ல வேலை செய்தாங்க. நாங்க ரெண்டுபேருமே அமெரிக்காவுல மீட் பண்ணி கல்யாணம் பண்ணிகிட்டோம். அவங்களுக்கும் இதேமாதிரியான ஆசைகள்தான். நான் இந்தமாதிரி பிடிச்சதை செய்யப்போறேன், வேலையை விடப்போறேன்னு சொன்னதும் ரெண்டுபேரும் சேர்ந்து பிளான் பண்ணினோம். ஏன்னா, எங்களுக்கு ரெண்டு பசங்க இருக்காங்க.

அதனால, அடுத்த ஐந்தாண்டுகள் நல்லதொரு கம்பெனியில் வேலைக்கு சேர்ந்து நிறைய சம்பாதிக்கணும். பிறகு, இந்தியாவுக்கு வந்து எங்களுக்குப் பிடிச்சதைச் செய்யணும்னு தீர்மானிச்சோம்.

அப்புறம், புரிஞ்சு படிக்க ஆரம்பிச்சேன். எல்லா பாடத்திலும் நல்ல மார்க் எடுத்து கிளாஸ் டாப்பராகவும் வந்தேன். அதனால, குழந்தைகளைப் புரிஞ்சு படிக்க வைக்கணும் என்பது என் ஆசை. அதுக்கு வாசிப்பு ரொம்ப உதவும்.  இங்கிருந்துதான் குழந்தைகளுக்கான நூலகம் ஆரம்பிக்கிற ஐடியாவும் உதயமானது. இதுல எனக்கு இன்னொரு முக்கியமான இன்ஸ்பிரேஷன் என்  மகன்தான்.

அவர் நிறைய புத்தகம் படிப்பார். அமெரிக்காவுல எல்லா பகுதிகளிலும் நடந்துபோகும் தொலைவில் ஒரு நூலகம் இருக்கும். வாராவாரம் அந்த நூலகத்திற்கு போவார். நாங்க மறந்தால்கூட ஞாபகமாக அழைச்சிட்டுபோகச் சொல்வார். அப்ப ஒவ்வொருமுறையும் பத்து பதினைஞ்சு புத்தகங்கள் எடுத்திட்டு வருவோம். இத்தனைக்கும் அவருக்கு நாலு வயதுதான் ஆகிறது. அப்பவே வாசிப்பைத் தொடங்கிட்டார்.

உடனே, என் பையனுக்காக வாங்கின புத்தகங்களை யாருக்கும் நன்கொடையாகக் கொடுக்காமல் நானே சேகரிக்க ஆரம்பிச்சேன். இதுதவிர, அங்க நூலகத்துல ஒவ்வொரு வாரமும் அவங்க பயன்படுத்தின பழைய புத்தகங்களை குறைவான விலைக்கு விற்பனை செய்வாங்க. அந்தமாதிரியான புத்தகங்களையும் வாங்க ஆரம்பிச்சேன்.

என் பையன் படிக்கவும், இந்தியா வந்தபிறகு நூலகமாக வைக்கவும் நிறைய நூல்கள் வாங்கினேன். கடைசி ரெண்டு ஆண்டுகளாக கோவிட் நேரத்துல நூலகங்கள் எல்லாம் மூடிட்டாங்க. அப்ப என் நண்பர்களிடமும், என் பையனின் பள்ளியில் படிக்கும் மற்ற மாணவர்களின் பெற்றோரிடமும் நான் இந்தமாதிரி நூலகம் தொடங்கப்போறேன்... எனக்கு புத்தகங்கள் சீப்பாகவோ அல்லது இலவசமாகவோ அளித்தால் நன்றாக இருக்கும்னு கேட்டேன்.