எழுத்தார்வம் என்னை நடக்க வைக்கிறது

நம்மால் முடியும்

“வீழினும் எழுவோம் விடாமுயற்சியோடு” “என் தசைகள்தான் சிதைகிறதே தவிர சிந்தனைகள் அல்ல...” எனத் தன்னுடைய டிரேட் மார்க் சிரிப்போடு பேசத் தொடங்கிய பரமகுரு, தசைச்சிதைவு (Muscular dystrophy) நோயால் பாதிக்கப்பட்ட வீல்சேர் யூசர். தன் பெயருக்கு முன்னால் பாமரன் என்கிற புனைப்பெயரைச் சேர்த்து ‘பாமரன் பரமகுரு’வாகத் தன்னை அடையாளப்படுத்திக் கொண்டிருப்பவர்.

‘சிதையாத சிந்தனைகள்’ எனும் தலைப்பில் பாகம் ஒன்று, பாகம் இரண்டு என இரண்டு புத்தகங்களை கவிஞர் பிறைசூடன் மூலமாக கடந்த ஆண்டு வெளியிட்டிருக்கும் பரமகுரு, தொடர்ந்து புத்தகங்களை எழுதி வெளியிடும் முயற்சியில் இருக்கிறார். அதேநேரம் ‘எதிர்நீச்சல்’ என்னும் அமைப்பை தொடங்கி தசைச்சிதைவு நோய் குறித்த விழிப்புணர்வையும் வழங்கி வருகிறார்.

‘‘சிதம்பரம் அருகே பெரியகுமட்டி என்னும் கிராமம்தான் சொந்த ஊர். நாகப்பன் - தமிழ்ச்செல்வி தம்பதியருக்கு நான் இரண்டாவது மகன். பள்ளிப் படிப்பை என் கிராமத்தில் முடித்துவிட்டு சிதம்பரம் அரசு கலைக் கல்லூரியில் பி.எஸ்ஸி. விலங்கியல் படித்தேன். தொடர்ந்து யு.பி.எஸ்.ஸி. தேர்வு எழுதும் முயற்சியிலும் இருந்தேன்.

21 வயது வரை நான் நார்மல். கல்லூரி முடித்து இரண்டு ஆண்டுகள் சிஸ்டம் ஆபரேட்டராக ஒரு நிறுவனத்தில் பணியில் இருந்தபோது, என் நடையில் லேசான தடுமாற்றம் ஏற்பட்டது. சில நேரம் கீழே விழும் நிலையும் ஏற்படும். கால்களும் பிடித்துக்கொண்டு இரண்டு மூன்று நாட்கள் நடக்க முடியாத நிலை ஏற்படும்.

மருத்துவர்களைச் சந்தித்தும் பலனில்லை. எனக்கு என்ன நேர்கிறது என்பதை சரியாகச் சொல்ல முடியாத நிலையிலேயே அப்போதைய மருத்துவம் இருந்தது. மாடிப்படிகளிலும், பேருந்தின் படிகளிலும் ஏற சிரமப்பட்டேன். என் உடல் என்னை கொஞ்சம் கொஞ்சமாக இயலாதவனாய் மாற்றிக் கொண்டிருந்தது.

எனது நடையிலும் மாற்றம். என்னை அறியாமலேயே குதிகால்களைத் தூக்கி நடக்கத் தொடங்கினேன். பல நேரங்களில் சுவற்றைப் பிடித்தும் நடக்கும்படி நேர்ந்தது. ஒரு கட்டத்தில் தரையில் உட்கார்ந்தால் எழ முடியவில்லை. பஸ்ஸில் ஏற முடியாமல் சைக்கிளில் வரத் தொடங்கினேன். சைக்கிளில் இருந்தும் தடுமாறி அடிக்கடி கீழே விழுந்தேன்.

இதற்கு மேல் வேலை வேண்டாம் என வேலையை விட முடிவு செய்தேன். அப்போது என் வயது 22. என் பிரச்னை மோசமாகிக் கொண்டே போக... ‘என்னைக் கொன்னுடுங்க...’ என பெற்றோரிடம் கதறினேன்....’’ மன வலியை எச்சரிக்கையுடன் குரலிலோ முகத்திலோ வெளிப்படாதபடி சொல்கிறார் பரமகுரு. ‘‘மருத்துவர்கள் எனக்கு ‘மயோபதி நோய்’ என்று எழுதிக் கொடுத்தார்கள். சுருக்கமாக ‘மெல்லக் கொல்லும் விஷம்’. அதாவது எனக்கு வந்திருப்பது ‘மஸ்குலர் டிஸ்ட்ரோபி’ எனும் தசைச் சிதைவு நோய்.