அகத்தின் மொழி கவிதை, ஆன்மாவின் மெல்லிய குரல் கவிதை, உள்ளத்து உணர்ச்சிகளை செறிவாகவும் சுருக்கமாகவும் சொல்வதே கவிதை என பலருக்கும் கவிதை சார்ந்து தனித்தனி தியரி இருக்கிறது. 

ஆனால், ‘‘எனது கவிதையை சந்தோச நிகழ்வாகவும் துக்கம் துடைக்கும் மருந்தாகவும்தான் பார்க்கிறேன்...’’ என்கிறார் கவிதைக்காரி ஹேமா.புதுக்கோட்டை மாவட்டம் இராசாளிபட்டி கிராமத்தைச் சேர்ந்த ஹேமா, ‘பிரியாமலிரு... பிரியமாகயிரு...’ என்ற தனது முதல் கவிதை நூலை சமீபத்தில் வெளியிட்டிருக்கிறார்.

கவிதை என்றால் என்ன? உங்கள் கவிதைகள் எதனைப் பாடுகின்றன என்ற கேள்வியோடு ஹேமாவிடம் பேசத் தொடங்கினோம். 

‘‘எனது கவிதைகளை வலி நிவாரணியாகத்தான் பார்க்கிறேன். எப்போதெல்லாம் கவிதைகள் எழுதுகிறேனோ, அப்போதெல்லாம் மகிழ்ச்சியாக இருக்கிறேன்...’’ என தனது கவிதைகளை அடையாளப்படுத்திவிட்டு, தன்னைப்பற்றியும் பேசத் தொடங்கினார் ஹேமா.

அதைத்தொடர்ந்து, பதினைந்து வருடங்களுக்கு மேலாகவும் எழுதி வருகிறேன். எனக்கு காதல் திருமணம்தான். காதலிக்கும்போதும் சரி, திருமணத்திற்கு பிறகும் சரி, எனக்குத் தோன்றிய அனைத்தையுமே கவிதைகளாக எழுதி வருகிறேன். 

ஒரு கட்டத்தில் நான் எழுதிய கவிதைகள் மட்டுமல்லாது பிற கவிதைகளையும் வாசிக்க வேண்டும் என நினைத்தேன். ஆனால், எந்தக் கவிஞர்களது கவிதைகளைப் படிக்க வேண்டும் என்ற தெளிவு அப்போது எனக்கில்லை. அதனால், கவிதைகள் சார்ந்த தேடுதலை யூடியூப்பில் தொடர்ந்தேன்.

அப்போதுதான், யூடியூப்பின் மூலம் கவிஞர் செந்தமிழ்தாசன் அறிமுகமானார். எனது கவிதைகளைத் தாண்டி நான் வாசித்த கவிதைகள் அவருடையதுதான். சிந்திக்க வைக்கும் கவிதைகளையும் மனதை நெகிழ வைக்கும் கவிதைகளையும் செந்தமிழ்தாசன் வழியே வாசிக்க நேர்ந்தது. அவரைத் தொடர்ந்து மனுஷ்ய புத்திரன் கவிதைகளையும் வாசித்தேன். 

இதற்கிடையில் நானும் யூடியூப்பில் கவிதைகள் எழுதி ‘கவிதைக்காரி’ எனும் பெயரில் பதிவேற்றம் செய்தேன். இப்படி கவிதை எழுத, வாசிக்க என நாள் ஒன்றுக்கு ஒருமணி நேரம் ஒதுக்கிக் கொண்டேன். ஒரு கட்டத்தில் எனது கவிதைகளை நூலாகக் கொண்டு வரலாம் என எண்ணம் வந்தது. அப்போது, நான் எழுதிய கவிதைகளை மறுமுறையும் வாசித்தேன்.