ஒரே நாடு ஒரே தேர்தல்... ஒரே நாடு ஒரே மொழி... ஒரே நாடு ஒரே கட்சி... என இந்தியா ஒற்றை இந்தியாவை நோக்கி நகர்ந்துகொண்டிருக்கையில் இந்தியா என்பது ஒன்றல்ல மூன்று எனச் சொல்கிறது ஓர் ஆய்வு.ப்ளூம் வென்சர் (Blume Venture) என்ற ஸ்டார்ட் அப் நிறுவனம் உலகளவில் நாடுகளின் வளர்ச்சியைப் பல்வேறு காரணிகளை வைத்துக்கொண்டு ஆராய்ந்து வருகிறது.

முதலில் இந்த 3 இந்தியர்களின் பொருளாதார நிலை என்ன? ப்ளூம் சொல்வதைப் பார்ப்போம்.

இந்தியன் 1 வகுப்பில் வரும் 14 கோடி பேர்தான் பெரிய சம்பாத்தியம் உடையவர்கள். பணக்காரர்கள். இந்தியாவில் நுகர்வில் ஈடுபடும் 3 பேரில் 2 பேர் இந்த வகுப்பிலிருந்து வருபவர்கள். மீதி ஒருவர் மிடில் கிளாஸ் மாதவன்கள். முதல் வகுப்பினர் யோசிக்காமல் செலவு செய்தால் இரண்டாம் வகுப்பினர் நோட்டை பலதடவை எச்சில் வைத்து எண்ணித்தான் கொடுப்பார்.

இந்தியாவின் உள்நாட்டு மொத்த உற்பத்தி ஒருகாலத்தில் அதாவது 60களில் 15 ஆக இருந்தது. ஆனால், 90களில் 16.6ல் இருந்து இன்று 12.9 சதவீதத்துக்கு இறங்கியிருக்கிறது என்று சுட்டிக்காட்டும் ஆய்வு, கல்வியையும் ஒப்பிடுகிறது.

இந்தியா தன் மொத்த உற்பத்தியில் கல்விக்காக ஒதுக்குவது வெறும் 2.7 சதவீதம் மட்டுமே. இதுவே சீனா 4.1, அமெரிக்கா 5.0, ஆஸ்திரேலியா 5.5, ஸ்வீடன் 6.9, இங்கிலாந்து 5.5 எனச் சொல்லும் ஆய்வு இதை கல்வியின் மூலம் சீனா எப்படி சாதித்தது என்பது பற்றியும் விளக்குகிறது.

இந்தியாவைப் போல உயர்கல்விக்காக மட்டும் முன்னுரிமை கொடுத்து ஆரம்பக் கல்வியை சீனா புறம் தள்ளவில்லை. ஆரம்பக் கல்விக்கு முக்கியத்துவம் கொடுத்ததால் இந்தியாவின் ஆரம்பக் கல்வியின் சாதனையை 1950களிலும், மேல்நிலை கல்வியை 1975களிலும், உயர்நிலைக் கல்வியை 2000ம் ஆண்டுகளிலும் சீனா பின்னுக்குத் தள்ளியது எனச் சொல்கிறது இந்த ஆய்வு.

இந்தியாவில் ‘ஏழைகள் கொத்துக் கொத்தாக இறந்தால்தான் மற்றவர் கண்ணுக்கே தெரியும்’ என முகத்தில் அறைகிறது இந்த ஆய்வு. முறைசாராத் தொழில்கள், அந்தத் தொழில்களிலும் ஆபத்துகள் மற்றும் பாதுகாப்பு இன்மை, வறுமை எல்லாம் சேர்ந்து இந்த வகுப்பினரை ஆப்பிரிக்காவின் சகாரா பாலைவனத்துக்கு ஒப்பிடுகிறது ஆய்வு.

இதை எப்படி சரிசெய்வது? ஒன்றிய அரசுதான் மாநில அரசுகளுடன் கலந்தாலோசித்து உரிய நடவடிக்கைகளை மேற்கொள்ள வேண்டும். இதுவே, உணவுக்கே அல்லாடும் ஏழை மக்களின் எதிர்பார்ப்பு.