அந்த வாழைப்பழத்துக்குள் சாதுர்யமாக தோலைக் கீறி உள்ளே வசிய மருந்தைச் செலுத்தியிருந்தாள் மஞ்சுளா. உற்றுப் பார்த்தால் கூட தெரியாது. கணேசனும் அதை உணரவில்லை. ரத்தி எதிரில் வாகாக தோலை உரித்து வாழைப்பழத்தை சாப்பிடத் தயாரானான்.ரத்தியும் ஜூஸ் குடித்தபடியே அவனைப் பார்க்க அவனும் சாப்பிட்டான்.

அழகாய் மென்றவன் “நல்ல டேஸ்ட்...” என்றபடியே விழுங்கியும் முடித்தான்.இன்னொரு வாழைப்பழமும் அதேபோல் தயாராக இருந்தது.“அத்தான்... இதையும் சாப்பிடுங்க...” மஞ்சுளா சொல்ல அதையும் எடுத்து சாப்பிட்டு முடித்தான்.

மஞ்சு முகம் பெரிதாய் மலர்ந்தது. தொலைவில் பார்ப்பது தெரியாதபடி பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள் மஞ்சுவின் தாயான சுந்தரவல்லி. அவள் முகத்தையும் மகிழ்ச்சி தொற்றிக் கொண்டது.

“ஆமா ஜல்லி... நான் இங்க வந்து வாத்யாரை பார்த்த பிறகுதான் நான்லாம் பெரிய வேஸ்ட்டுன்னே புரிஞ்சிகிட்டேன். அது சரி... தங்கம் செய்ய ஏதோ தடைன்னு சொன்னியே... அது என்னா?”

பொழுது புலர்ந்து கரிக்குருவிகள் சப்தம் கேட்டு அசோகமித்திரன் கண்விழித்த போது ஒரு ஆச்சரியத்தை முதலில் உணர்ந்தார். இரவில் தூக்கத்தின்போது எப்படியும் சிறுநீர் கழிப்பதற்காக இருமுறையாவது எழுந்துவிடுபவர் அன்று இரவு எழவேயில்லை!அதோடு, எழுந்தாலும் ஒரு வகை அசதி சில நிமிடங்கள் படுக்கையிலேயே உட்காரும்படி அவரை வைத்திருக்கும்.

ஆனா, ஆரோக்யம்கற அடிப்படைல பார்த்தா இது தப்புதான். இதை குடிக்கறதும் ஒரு கெட்ட பழக்கம்தான். எப்படியோ இந்த பழக்கம் வெள்ளக்காரன் கிட்ட இருந்து எங்ககிட்ட ஒட்டிண்டுடுத்து..! காஞ்சி மகா சுவாமிகள் கூட இதை தப்புன்னு வலியுறுத்தி இதை கூடாதுன்னும் சொல்லியிருக்கார்.

 இதுக்கு சுக்கு ஜலம் ரொம்ப மேல்!

அந்த பதிலில் பரிகாரமாக காயத்ரியை ஜெபிப்பதாக அவர் கூறியதை அடுத்து அதைத் தொட்டும் ஒரு கேள்வி முளைத்தது.“ஓ... தப்பு பண்ணிட்டா பரிகாரமா காயத்ரி ஜெபிச்சா சரியாயிடுமா?”“ஆமாம். ஆனா, அது எல்லா தப்புக்கும் பொருந்தாது. சரீரம், வாக்கு, மனசுன்னு மூணாலதான் காரியங்கள் உருவாறது.

இதுல நாக்கை கட்டுப்படுத்தாம விட்றது ஒரு தப்பு. அடுத்து மனசால பொறாமைபட்றது, தப்பா பேசிட்றதுன்னு எவ்வளவோ இருக்கு. அதை உணரும் போது இப்படி காயத்ரி சொல்லி பரிகாரம் பண்ணிக்கலாம்...”“பரிகாரம் பண்ண வழியிருக்கறதாலயே தொடர்ந்து தப்பு பண்ணத் தோணுமில்லியா?” அசோகமித்திரன் விடுவதாயில்லை.

“உண்மைதான் அசோகமித்திரன்... பரிகாரம் பண்றதுக்கு, தப்பே பண்ணாத மன உறுதிதான் பெருசு. எப்ப நீங்க இப்படி ஒரு கேள்வி கேட்டுட்டேளோ இனி நான் காபி குடிக்கக் கூடாது. இப்ப சொல்றேன்.. இதான் என் கடைசி காபி...” என்றார் கனபாடிகள்.“என்ன தப்பா எடுத்துக்காதீங்க. ஏதோ தோணினதை கேட்டேன்...”“நிச்சயமா இல்லை அசோகமித்திரன்.

 நீங்க இப்படி கேட்கலன்னா எனக்கும் இப்பிடி ஒரு உறுதி தோணியிருக்காது. உங்களால என்வரைல நல்லதுதான் நடந்திருக்கு...” மிக சகஜமாய் எடுத்துக்கொண்டார் கனபாடிகள்.அப்போது வாசல்புரமாய் சங்கு ஊதிக்கொண்டு மணி அடித்தபடி யாரோ செல்லும் சப்தம் கேட்டது.

“கோயில் நடை திறக்கப் போறா... கிரகணம் முடிஞ்சு திறக்கறதால விஸ்வரூப தரிசனத்துக்கு கூட்டம் நிறையவே வரும். நாமளும் போகலாமா?”