அறிமுகமான முதல் படத்திலேயே கேரள மாநில விருதை தட்டித் தூக்கியவர் ரஜிஷா விஜயன். தென் இந்திய இயக்குநர்கள் அதிகம் தேடும் நடிகைகளில் இவர் முக்கியமானவர். தமிழில் இவர் நடித்த ‘கர்ணன்’, ‘ஜெய்பீம்’ இப்போதும் நெஞ்சில் நிழலாடும்.

அந்த நினைவலைகளில் கார்த்தியுடன் நடித்துள்ள ‘சர்தார்’ இடம் பெறவுள்ளது.  மிலிட்டரி ஆபீசர் குடும்பம் என்றால் கட்டுப்பாடு அதிகமா இருக்குமே... நீங்க எப்படி சினிமாவுக்கு வந்தீங்க?அது ஒரு கட்டுக்கதை. என்னுடைய அப்பா மிலிட்டரிமேனாக இருந்தாலும் கூல் மனிதர்.

டாக்டராகணும்னு லட்சியத்துடன் படித்தேன். ஒரு நாள் யதார்த்த வாழ்க்கையை கொஞ்சம் யோசித்துப் பார்த்தேன். எல்லோரும் என்ஜினீயர், டாக்டர் என்று படிக்கிறார்கள். நாம் ஏன் வித்தியாசமா படிக்கக்கூடாதுனு யோசித்தேன். அப்படிதான் நொய்டாவில் மாஸ் கம்யூனிகேஷன்ஸ் படிச்சேன்.

யுனிவர்சிட்டி டாப்பராவும் வந்தேன். படிப்பு முடிந்ததும் ஜர்னலிஸம் வேண்டாம்னு முடிவு பண்ணி நிகழ்ச்சித் தொகுப்பாளராக மாறி டிவி நிகழ்ச்சிகள் பண்ண ஆரம்பித்தேன். என்னுடைய குடும்பத்தில் யாருமே சினிமாவில் இல்லை. எல்லோருமே அரசு துறை, டாக்டர், வக்கீல்னு பல துறைகளில் இருக்கிறார்கள்.

பள்ளி நாட்களில் ‘மைக்’தான் என்னுடைய ஃபேவரைட். பள்ளி விழாக்களில் பல விவாதங்கள், பேச்சுப்போட்டிகளில் என்னுடைய பங்களிப்பு இருந்தது. நடனமும் தெரியும். ஆசை, விதி எல்லாமே ஒன்று சேர்ந்து டாக்டராக வேண்டிய பெண்ணை நடிகையாக்கிவிட்டது!நிகழ்ச்சித் தொகுப்பாளராக இருக்கும்போதே சினிமாவில் நடிக்க அழைப்பு வந்தது. ஆனா, நல்ல கதையம்சமுள்ள படம் வந்தால் மட்டுமே நடிக்கணும்னு வெயிட் பண்ணினேன். அப்படி வந்த வாய்ப்புதான் ‘அனுராகத்தின் வெள்ளம்’ மலையாளப் படம்.

எதற்கு அவர் இதையெல்லாம் செய்யணும் என்று தோன்றும். இன்றளவும் கடின உழைப்பை தொடர்கிறார். எவ்வளவு கவனிக்கிறோமோ, எவ்வளவு கற்றுக்கொள்கிறோமோ அது நமக்கு உதவும். நாலெட்ஜ் ஒருபோதும் வேஸ்ட் ஆகாது. இன்ஸ்டாகிராமில் உங்களுக்கு இரண்டு மில்லியனுக்கும் மேல் ஃபாலோயர்ஸ் இருக்கிறார்கள். சமூக வலைத்தளத்தால் நீங்கள் அடைந்த நன்மை என்ன?

நன்மை என்ன கிடைத்தது என்றால் என்னுடைய வேலையை ரசிகர்களிடம் பகிர்ந்துகொள்ள முடிகிறது. இன்னொரு பக்கம் சமூக வலைத்தளத்திலே மூழ்கியிருப்பதை கால விரயமாகப் பார்க்கிறேன். தூக்கம், உணவு என்று எல்லாவற்றுக்கும் நேரம் நிர்ணயம் செய்து வைத்திருப்பதுபோல் சமூக வலைத்தளத்துக்கும் குறிப்பிட்ட நேரத்தை நிர்ணயம் செய்து கொள்ளவேண்டும்.