“எனக்கு பயமாயிருக்குடா..!”இடம், தேக்கடியில் ஒரு குடிசை ரிசார்ட்டில் அவன் மடியில்.காலம், அகாலம்.பயத்துடன் அவன் மடியில் அவள்.“அசட்டுப்பெண்ணே..! விருந்துன்னா ஊறுகா இருக்கணும்... லைஃப்னா சேலஞ்ஜ் இருக்கணும். ‘டாடி மம்மி வீட்டில் இல்லே... தடை போட யாரும் இல்லே... விளையாட வாடா நீயும்...

தில்லானா’ன்னு பாட்டுப்பாடி இங்க வந்துட்டு இப்ப பயந்தா எப்படி..?” சிரித்தான்.அவள் தலையில் இருந்த ஹேர் கிளிப்புகளைப் பிடுங்கி டிரஸ்ஸிங் டேபிளில் எறிந்தான்.“இப்ப பயம் வருதுடா... யூஎஸ்ல இருக்கிற என் அப்பா மனசுலர்ந்து முறைக்கிறார்டா...”“நோ சான்ஸ்... அங்க உன் அக்காவுக்கு பொறந்த சுஜிக்குட்டியைப் பார்க்கறதுக்கே நேரம் சரியா இருக்கும்... வா...’’இப்போது அவன் கையால் அவள் துப்பட்டா உருவப்பட்டு பந்தாகச் சுருட்டி மூலையில் எறியப்பட்டது.

அவனிடமிருந்து துர்நாற்றம். முகமெல்லாம் பயங்கரமாக இருந்தது. சட்டென்று உள்ளே பாய்ந்தவன் கதவைப் படாரென்று சாத்தி ஃப்ளாஸ்க்கை மேஜைமீது வைத்துவிட்டு அவளைக் கட்டிப்பிடித்து வாயைப் பொத்தினான். அவள் திமிறினாள். பிதுங்கிய அவள் விழிகள் அருகே அவன் முகத்தைக் கொண்டு வந்து கிசுகிசுத்தான். “பயந்துட்டியா...”