அமெரிக்காவில் பெரும்பாலும் யாரும் மாஸ்க் அணிவதில்லை! ஆனால், கிட்டத்தட்ட எல்லோரும் தடுப்பூசி போட்டுவிட்டோம். நான் வசிப்பது அமெரிக்காவிலுள்ள பென்சில்வேனியா மாகாணத்திலுள்ள பிலடெல்ஃபியா நகரத்தில். ஐடி நிறுவனம் ஒன்றில் மானேஜராக இருக்கிறேன்.

என் மனைவி ஷோபனா குழந்தைகள் நலமருத்துவர். விடுமுறையில் குடும்பத்துடன் நியூயார்க்குக்கு சென்றோம். இடையில் வர்ஜீனியாவில் உள்ள என் நெருங்கிய நண்பரிடம் மொபைலில் பேசினேன். காரணம், இந்தியாவின் மோஸ்ட் வான்டட் விவிஐபி அவர் வீட்டில்தான் தங்கியிருக்கிறார் என்று எனக்குக் கிடைத்த செய்திதான்.

முடியுமா’ என்று கேட்டேன். ‘மதியத்துக்கு மேல் சார் கொஞ்சம் ஃப்ரீதான். வாருங்கள்...’ என்றார் நண்பர்.என் இடத்திலிருந்து சாலை வழியாக இரண்டரை மணி நேரம் பயணம் செய்து நண்பரின் வீட்டுக்கு வந்தோம்.

வரவேற்று அமர வைத்து நண்பர் எங்களுடன் பேச ஆரம்பித்தார்.எனக்கோ இருப்பு கொள்ளவில்லை. பார்வையால் நண்பரின் வீட்டை அலசினேன். எங்குமே தலைவர் இருப்பதற்கான சுவடு தெரியவில்லை. ‘ஏமாறப் போகிறோமோ’ என்ற பயம் மெல்ல மெல்ல என்னை ஆக்கிரமித்தது.

சரியாக அப்பொழுது பார்த்து நாங்கள் பேசிக் கொண்டிருந்த அறைக்கு வந்தார் சூப்பர் ஸ்டார். அப்படியே வானத்தில் பறப்பது போல் இருந்தது. அந்த சின்ன இடைவெளியிலும் அவரது வேகம் என்னை ஆச்சரியப்படுத்தியது. விசாரிப்புகள்.

சிரிப்பு.கேஷுவலாக இருந்தது எங்கள் உரையாடல். அவ்வப் போது என் நண்பர் வளர்க்கும் செல்ல நாய், எங்களைச் சுற்றிச் சுற்றி வந்து விளையாடியது. அது லேப்ரடூடுல் என்னும் வகையைச் சார்ந்தது. ஒரு கட்டத்தில் ரஜினி அருகே நாய் அமர... ‘பாட்ஷா’ பட நினைவுகள் என்னுள் வந்து அலைமோதின.

என்னைக் குறித்தும் என் குடும்பம் பற்றியும் பிள்ளைகளின் படிப்பு சம்பந்தமாகவும் தலைவர் அக்கறையுடன் விசாரித்தார். அவரைக் குறித்து நாங்கள் கேட்டதற்கும் பொறுமையாக பதில் அளித்தார். வாஷிங்டன் டிசியில் உள்ள உணவகங்களில் சாப்பிடுவது அவருக்கு மிகவும் விருப்பமான விஷயமாம்.‘டாக்டர் செக்கப் முடிந்தது.

மை ஹெல்த் ஈஸ் பர்ஃபெக்ட்’ என்று ரஜினி சொன்னதும் உண்மையிலேயே அவ்வளவு மகிழ்ச்சி ஏற்பட்டது. ‘உங்கள் நண்பரின் உபசரிப்பும் அவர் காட்டும் அன்பும் ஈடு இணையற்றது. இங்கு நான் அவ்வளவு ரிலாக்ஸாக இருக்கிறேன்...’ என ரஜினி நெகிழ்ந்தபோது என் நண்பரை நினைத்து அவ்வளவு பெருமைப்பட்டேன்.

‘வருடத்துக்கு ஒருமுறை உங்கள் நண்பரின் வீட்டுக்கு வந்து சில நாட்கள் ஓய்வெடுப்பேன். இங்கிருக்கும் ரசிகர்களைச் சந்திப்பது எனக்கு எனர்ஜியைத் தருகிறது...’ என்று தலைவர் சொன்னதும் சட்டென, ‘எங்கள்  வீட்டுக்கு டின்னருக்கு வாருங்கள்...’ என்று நானும் என் மனைவியும் அழைத்தோம்.யோசிக்காமல் ‘ஸ்யூர்... ஸ்யூர்... நெக்ஸ்ட் டைம் வர்றப்ப கண்டிப்பா வரேன்...’ என தன் ஸ்டைலில் ரஜினி சொன்னது இப்பொழுது வரை என் காதில் ஒலித்துக்கொண்டே இருக்கிறது!

லாஸ்ட் பட் நாட் லீஸ்ட்... ஆரம்பத்தில் நான் சொன்னதை மீண்டும் படியுங்கள். நான் அமெரிக்க சூழ்நிலையைத்தான் சொன்னேன். தமிழ்நாடு சூழ்நிலையை நன்கு அறிவேன். எங்களுக்கு சொந்த ஊர் மயிலாடுதுறை என்றாலும் என் பெற்றோர், சகோதரர் எல்லாம் சென்னையில்தான் வசிக்கிறார்கள். தயவுசெய்து சீக்கிரம் தடுப்பூசி போட்டுக்கொள்ளுங்கள். முகக் கவசம் அணிய மறக்காதீர்கள்!