ரத்த மகுடம் -156

பிரமாண்டமான சரித்திரத் தொடர்

என்ன பதில் சொல்வது என்று தெரியாமல் அமைதியாக நின்றான் சாளுக்கிய ஒற்றன்.அவனை உச்சி முதல் உள்ளங்கால் வரை தன் பார்வையால் அலசினார் சாளுக்கிய மன்னர் விக்கிரமாதித்தர். கணங்கள் உருண்டோடின. அமைதி யின் ஆட்சி ஒற்றனின் மென்னியை அழுத்துவதாக இருந்தது. பூமி பிளந்து தன்னை அப்படியே உள்வாங்கிவிடாதா என ஏங்கினான்.‘‘வினா ஒன்றைத் தொடுத்தேன்...’’ விக்கிரமாதித்தரின் குரல் நிதானமாக ஒலித்தது.‘‘ஆம் மன்னா...’’ உதடுகளைப் பிரித்து சிரமப்பட்டு பதில் சொன்னான் ஒற்றன்.
‘‘அதற்கு என்ன விடை..?’’ஒற்றன் தன் தலையைக் குனிந்து கொண்டான்.‘‘இதுதான் பதிலா..?’’ விக்கிரமாதித்த ரின் குரலில் அளவுக்கு மீறி அமைதி தென்பட்டது.

அந்த அமைதிதான் தன்னை பலியிடுவதற்கான ஆயுதம் என்பது அந்த ஒற்றனுக்கு தெளிவாகப் புரிந்தது. தன் இறப்பை எதிர்நோக்கி குனிந்த தலையை நிமிராமல் நின்றான்.
‘‘கங்க நாடு நம் சாளுக்கிய தேசத்துக்கு உட்பட்ட சிற்றரசுதானே..?’’இதற்கும் மவுனமாக நிற்பது சரியல்ல என ஒற்றனுக்குப் புரிந்தது. நிமிர்ந்தான். ‘‘ஆம் மன்னா...’’
‘‘கங்க நாட்டில் எந்த விசேஷ வைபவங்கள் நடைபெற்றாலும் முதல் அழைப்பு சாளுக்கிய மன்னருக்குத்தான் விடுக்கப்படும் அல்லவா..?’’வெட்டப்படவிருக்கும் தன் சிரசை மட்டும் ஒற்றன் அசைத்தான்.

‘‘கங்க மன்னரின் வீட்டில் எப்பொழுது எந்த வைபவம் நடைபெற்றாலும் முதலில் ஜோதிடரை அழைத்து திதி, நட்சத்திரம் பார்த்து முகூர்த்தத்தை குறிக்க மாட்டார்கள். மாறாக, சாளுக்கிய மன்னரை நேரில் சந்தித்து அவரால் எப்பொழுது தங்கள் நாட்டுக்கு வர முடியும் என்று கேட்டு அறிந்து அவர் வருகை புரியும் காலத்தில் இருக்கும் முகூர்த்த நாளில் தங்கள் வீட்டு விசேஷங்களை நடத்துவார்கள். சாளுக்கிய மன்னர் தலைமையேற்காத எந்த விசேஷமும் கங்க மன்னர் குடும்பத்தில் நடைபெற்றதில்லை... இது உண்மைதானே..?’’
‘‘...’’‘‘உன்னைத்தான் கேட்டேன்...’’ விக்கிரமாதித்தர் சொற்களுக்கு அழுத்தம் கொடுத்தார்.