போர்ட்லேண்ட் நகரை நோக்கி விமானம் பறக்கத் தொடங்கியது. அதுநாள் வரை பகவான் ரஜனீஷை தரிசித்தது இல்லை. அவர் எப்படியான சூழலில் வாழ்கிறார், ஆசிரமம் எப்படியிருக்கும் என்பதைப் பற்றியெல்லாம் கேள்வி ஞானம்தான்.

பூமியில் படைக்கப்படும் சொர்க்கமாக அவர் அமெரிக்காவில் ரஜனீஷ்புரத்தை உருவாக்குகிறார் என்கிற பெருமிதத்தைத்தான் எங்களுக்கு ஏற்படுத்தி இருந்தார்கள். அந்த சொர்க்கத்தில் எனக்கும் ஓர் இடம் என்கிற நினைப்பே இனித்துக் கொண்டிருந்தது.

காருக்குள் இருந்த நாங்கள் ஒருவருக்கு ஒருவர் எதுவும் பேசிக்கொள்ளவில்லை. எங்களோடு வந்த குழந்தைகள், நீண்டநேரப் பயணத்தால் சோர்வில் தூங்கிவிட்டார்கள்.அந்த வறண்ட பூமியில் எங்களை வரவேற்க மழை பெய்யத் தொடங்கியது.

பாதையெல்லாம் சேறு. ஆங்காங்கே ஓரிரண்டு பண்ணைகளைத் தவிர்த்து ஜீவராசிகளின் நடமாட்டமே இல்லாத இடம் அது. பல்லாயிரம் மைல் தூரத்தில் இருந்து கடல் கடந்து, வானம் கடந்து இங்கே வந்து பகவான் ஏன் ஆசிரமம் அமைக்கிறார் என்கிற ஆச்சரியம் எழுந்தது.

ஆனால், நாங்கள் அங்கே சென்றடைந்ததுமே, ‘பிதாகரஸ்’ என்கிற இடத்துக்கு சோதனைக்கு செல்ல வேண்டுமென்று அங்கிருந்த பாதுகாவலர்கள் கண்டிப்பாகச் சொன்னார்கள். ரஜனீஷ்புரத்தில் இருந்த ஒவ்வொரு இடத்துக்குமே இதுபோல ஒரு சிறப்பு புனைபெயர் சூட்டியிருப்பார்கள்.

‘பிதாகரஸ்’ என்பது மருத்துவ சோதனை மையம். ரஜனீஷ்புரம் என்கிற கனவுநகரத்தில் வசிக்க இருப்பவர்களுக்கு உடல்ரீதியாக அவர்கள் எதிர்பார்க்கும் குறைந்தபட்சத் தகுதி இருக்கிறதா என்று பரிசோதிப்பார்களாம்.

பகவானே! இதென்ன சோதனை என்று நினைத்துக் கொண்டேன்.இந்த உடல் தேர்வில் (?) தேறியவர்களின் பெயர்கள் மட்டுமே ரஜனீஷ்புரத்தின் குடியிருப்பு வாசிகள் பட்டியலில் இடம்பெறும். அந்தப் பட்டியலில் இடம்பெறாதவர்களுக்கு சோறுகூட கிடைக்காது.

ஆம்.‘மகதலேனா’ என்று பெயரிடப்பட்டிருந்த உணவுக்கூடத்தின் பெரிய சுவரில் நம்முடைய பெயர் இடம்பெற்றிருந்தால் மட்டுமே நாம் அங்கு அனுமதிக்கப்படுவோம்.புதியதாகக் குடியேறிய எங்களுக்கு சில சன்னியாசிகள் பாடமெடுத்தார்கள். பகவான் குறித்து ஏற்கனவே நாங்கள் அறிந்துவைத்திருந்த தகவல்களைத்தான் அவர்கள் மீண்டும் மீண்டும் சொல்லிக்கொண்டே இருந்தார்கள்.

இதையெல்லாம் கேட்டபிறகு எனக்கு அச்சம் பாதத்திலிருந்து மூளைவரை தீவிரமாகப் பரவியது. நாம் ரஜனீஷ்புரம் என்கிற கனவு நகரத்துக்கு வந்திருக்கிறோமா அல்லது ஏதேனும் ஜேம்ஸ்பாண்ட் படத்தில் இடம்பெறும் வில்லனின் பாசறைக்கு வந்திருக்கிறோமா என்றே சந்தேகம் வந்துவிட்டது.