பண்டிகை நாட்கள், சுபமுகூர்த்தங்கள் என வைபவங்கள் வந்தாலே, மங்கலப் பொருட்களுக்கிடையே நிச்சயம் இடம்பெறுவது மருதாணியும்தான். பொதுவாக, விலையுயர்ந்த ஆபரணங்களை அணிந்து கொள்ளும்முன், பெண்கள் தங்கள் கைகளிலும் கால்களிலும் ‘மெஹந்தி’ எனும் மருதாணி அணிந்து கொள்வது வழக்கம். 

ஆனால், விலையுயர்ந்த ஆபரணங்களை அணியமுடியாத ஏழைகளுக்கு, இந்த வைபவங்களின் போது ஆபரணமாகத் திகழ்ந்ததே, இந்த மெஹந்தி எனும் மருதாணி கொண்டு வரைந்த ‘ஹென்னா’ எனும் உடல் ஓவியம்தான் என்பது உங்களுக்குத் தெரியுமா? அப்படிப்பட்ட மருதாணி வெறும் அலங்காரப்பொருள் மட்டுமல்ல, ஆரோக்கியத்தின் இருப்பிடமும் கூட என்பதும் உங்களுக்குத் தெரியுமா? மருதாணியின் பல்வேறு குணநலன்கள் பற்றியும், இது போன்ற பல சுவாரஸ்யமான வரலாற்றுச் சிறப்புகளையும் தெரிந்துகொள்ள, இயற்கை 360°யில் ஒரு பயணம் மேற்கொள்வோம் வாருங்கள்..!

கை விரல்கள் சிவக்கவும் பெரிதும் உதவும் மருதாணியின் தாவரப்பெயர் Lawsonia inermis.தோன்றிய இடம்: எகிப்து. தாவரப்பெயரில் உள்ள லாசோனியா என்பது, மருதாணியின் நிறமியைக் கண்டறிந்த ஸ்காட்லாந்து விஞ்ஞானியான டாக்டர் ஐசக் லாசோன் (Dr. Issac Lawsone) அவர்களின் பெயரிலிருந்து வந்ததுதான்.

மருதோன்றி, ஐவணம், அழவணம், குறிஞ்சி, தொய்யில் என்ற பல பெயர்களுடன் நம்மிடையே வலம் வரும் இந்த மருதாணியை, வடநாட்டவர் மெஹந்தி, மெஹந்திகா, ரக்த-கார்பா, மெஹதி என்றும், அண்டைய மாநிலத்தவர் மைலாஞ்சி, கோரின்டாக்கு, கோரிட்ட, மதுரங்கி என்றும், உலகின் பல்வேறு இடங்களில் ‘ஹென்னா’ (Henna), இனய் (Inai), எகிப்திய பிவட் (Egyptian pivet) என்றும் அழைக்கின்றனர். 

அல்-ஹின்னா (Al-Hinna) என்ற அரபி மொழிச் சொல்லிலிருந்து பெறப்பட்ட ‘Henna’ எனும் சொல்லுக்கு, உடலில் வரையப்படும் ஓவியம் அல்லது ஓவியத்திற்கான நிறமி என்பது பொருளாகும். அதேபோல, ‘மருதோன்றி’ என்றும், ‘தோன்றி’ என்றும், ‘தொய்யில்’ என்றும் தமிழ் இலக்கியங்களில் மருதாணி அறியப்படுகிறது. 

இதில் ‘மருதோன்றி’ அதாவது, மருவைப்போல சிவப்பு நிறத்தில் தோன்ற உதவும் தாவரம் என்பது மருவியே வழக்குமொழியில் மருதாணி ஆயிற்று எனப்படுகிறது. மேலும், தோலின் மருக்களையும், பாதங்களின் ஆணிகளையும் (மரு + ஆணி) மட்டுப்பட உதவுவதாலும் மருதாணி என அழைக்கப்படுகிறது என்றும் கூறப்படுகிறது.

பிரத்யேகமான மணம் நிறைந்த சிவப்பு அல்லது வெள்ளை நிற மருதாணிப் பூக்கள், ஒற்றைத் தலைவலி, தூக்கமின்மை, மன அழுத்தம் ஆகியவற்றில் நேரடியாகவும், இப்பூக்களிலிருந்து பெறப்படும் மருதாணி எண்ணெய் சிறந்த வலி நிவாரணியாகவும் வாசனைத் திரவியமாகவும் பயன்படுத்தப்படுகிறது. 

கிளியோபாட்ரா தனது அழகுக்கு ஹென்னாவை கூந்தலில் பயன்படுத்தினார் என்றும், மார்க் ஆண்டனியை சந்திக்கும் பொருட்டு கடற்பயணம் மேற்கொண்ட அவர், Cyprinium என்ற மெஹந்தி எண்ணெய் கூடிய வாசனை திரவியத்தைப் பயன்படுத்தியதாகவும்  நம்பப்படுகிறது.

பல நூற்றாண்டுகளாக நம்மிடையே இயைந்த மருதாணிச் சிவப்பு கண்டறியப்பட்ட வரலாறும் சுவாரஸ்யமானது. மேய்ப்பின்போது மருதாணி இலைகளை உண்ட ஆடுகளின் வாய் மிகவும் சிவந்து காணப்பட, காயம் என்று கருதிய மேய்ப்பர்கள் கண்டறிந்ததுதான் இந்தச் சிவப்பைத் தரும் இலைகள் எனப்படுகிறது.

இந்தியத் திருமணம் மற்றும் சுப நிகழ்ச்சிகளில் முன்னிற்பது மருதாணியின் சிவப்பு நிறமே.உண்மையில் மெஹந்தி திருமணம் என்பது முக்கியமான நிகழ்வாக, திருமணத்திற்கு முந்தைய நாள் கொண்டாடப்படுவதுடன், சமீப காலங்களில் இது உலகம் முழுவதும் ஒரு ட்ரெண்டிங் நிகழ்வாகவும் மாறியுள்ளது எனலாம். அதிகம் சிவக்கும் மருதாணி, அதிக காதலைக் குறிக்குமாம். 

அதாவது, திருமணத்தின் போது, மருதாணியை வைத்த மணப்பெண்ணுக்கு கைகள் நன்கு சிவந்தால், பெண்ணுக்கு கணவன் மேல் அதிகக் காதல் இருக்கும், அவளது வாழ்க்கை சிறக்கும், புத்திர பாக்கியமும் உடனடியாகக் கைகூடும் என்பது நம்மிடையே நிலவும் ஒரு பொதுவான நம்பிக்கை. 

இதற்கும் ஒரு சுவாரஸ்யக் கதை வழக்கில் உள்ளது. அசோகவனத்தில், தனிமையில் வாடிய சீதாப்பிராட்டி, தனது ஆற்றாமைகளை சுற்றியிருந்த செடிகளிடம் அழுது அரற்றிய போதெல்லாம், தனது இலைகளை அசைத்து, தனது பூக்களைச் சொரிந்து சீதைக்கு ஆறுதல் அளித்ததாம் மருதாணி.

அதன் காரணமாகவே, ராமருடன் சீதை இணைந்தவுடன் மருதாணியிடம் ‘வேண்டிய வரம் கேள்’ என்று சீதை கேட்க, ‘உனது கணவனை சேர்ந்தவுடன், மகிழ்ச்சியால் உனது முகம் மிக மிக அழகாகவும், சிவப்பாகவும் மாறியுள்ளது. 

அதேபோல, ஒவ்வொரு பெண்ணும் தனது கணவனுடன் இணையும் போது, என்னை அணிந்து, சிவந்து, மகிழும் வரத்தைக் கொடு’ என்று கேட்டுப் பெற்றுக்கொண்டதாகவும், இதன் காரணமாகவே, திருமணத்திற்கு முன் மருதாணியை மணப்பெண் அணிந்து, விரல்கள் சிவந்து, மகிழ்ச்சியுடன் தனது இல்லறத்தைத் துவங்குவதாகவும் இந்த ராமாயணக் கதை கூறுகிறது. 

கை-கால் நகங்களிலும் விரல்களிலும் மட்டுமன்றி உடல் முழுவதும் வரையப்படும் மெஹந்திக் கலை ஆப்பிரிக்க, எகிப்திய மற்றும் அரேபிய கலாச்சாரங்களில் 5000 வருடங்களுக்கும் மேலாக வழக்கில் இருந்ததை நம்மால் அறியமுடிகிறது. கிபி 700ம் ஆண்டிலிருந்தே, இந்த ஹென்னா எனும் உடல் ஓவியங்கள், எகிப்தியர்களால் பயன்படுத்தப்பட்டு வந்ததை, எகிப்திய மம்மீக்களின் நகங்கள் மற்றும் முடியில் ஹென்னா சாயலில் காணப்பட்டுள்ளதை வரலாற்றுத் தகவல்கள் தெரிவிக்கின்றன. 

தங்களது போர்த் தழும்புகளை மறைக்க, ஹென்னாவைப் பயன்படுத்திய ரோமானியர்களும், கிரேக்கர்களும், தங்களுக்கு மட்டுமன்றி, தங்களது குதிரைகளின் பிடரி மயிருக்கும் ஹென்னாவை பயன்படுத்தி அழகுப்படுத்தினர் என்றும் குறிப்புகள் காணப்படுகின்றன.