இந்திய அளவில் ஆங்கிலத்தில் முனைவர் பட்டம் பெற்ற முதல் திருநங்கை பேராசிரியர் ஜென்சி.ஒவ்வோர் ஆண்டும்  சென்னையில் நடைபெறும் புத்தகக் காட்சிக்கு நீங்கள் செல்பவரெனில், கண்டிப்பாக ஜென்சியின் குரலை தவறவிட்டு இருக்க மாட்டீர்கள். 

ஆம்! “வாசகப் பெருமக்களின் கனிவான கவனத்திற்கு... தங்களிடம் உள்ள நுழைவுச்சீட்டின் ஒரு பகுதியில், பெயர், முகவரி, கைபேசி எண்களைப் பூர்த்தி செய்து, அரங்கினில் வைக்கப்பட்டுள்ள பரிசுக் கூப்பன் பெட்டியில் போடுமாறு அன்போடு கேட்டுக்கொள்கிறோம்...” இது, ஜென்சியின் குரலே. 

சென்னை லயோலா கல்லூரியில் ஆங்கிலத் துறையில், துணை பேராசிரியராய் பொறுப்பேற்றிருக்கும் முனைவர் ஜென்சியை, தமிழக முதல்வர் அழைத்து தனது வாழ்த்தை பதிவு செய்திருக்கிறார்.

ஆறு வயசில் எனக்குள் பெண் தன்மையை உணர்ந்தேன். படிப்பில் ஆர்வம் இருந்ததால், என் பெண் தன்மையை மறைத்து படிப்பில் மட்டும் கவனம் செலுத்தினேன்.  பாலின மாற்று அறுவை சிகிச்சை செய்தால் எங்கே எனது கல்வி தடைபடுமோ என்ற பயத்தில், வெளியில் யாரிடமும் சொல்லவில்லை. 

ஆனாலும், என்னைச் சுற்றி இருந்தவர்கள், என் நடை, உடை பாவனைகளைப் பார்த்து, வெளிப்படையாகவே கேலியும் கிண்டலும் செய்தார்கள். அந்த வலியை வார்த்தைகளில் விவரித்துவிட முடியாது. பிறர் என்னைப் பார்ப்பதும், அணுகுவதும் வித்தியாசமானதாய் இருக்கும்.

ஆனால், படிப்பு விஷயத்தில் நான் கெட்டி. மற்ற மாணவர்கள் பெயிலாகி நிற்கும் போது, எனது மதிப்பெண் ஆசிரியர்களால் பாராட்டுக்கு உள்ளாகும். உடல் ரீதியாக என்னைக் குறையாக பார்ப்பவர்கள் மத்தியில் கல்வி ரீதியாக உயர்ந்து நிற்பது, கல்வி மீது கவனத்தை குவிக்க உத்வேகப்படுத்தியது.

கல்லூரி செல்லும் போது மாற்றுப் பாலினத்தவர் ஆங்காங்கே தெருக்கேட்பது, பாலியல் தொழிலில் ஈடுபடுவதைப் பார்க்கும்போது, எங்கே நானும் இவர்களைப்போல மாறிவிடுவேனோ என்கிற பயம் வந்தது. கல்வி மட்டுமே நம்மை கரை சேர்க்கும் என்பதை அப்போதே தீர்க்கமாய் நம்பினேன். கல்லூரிக்குள் நுழைந்த பிறகே, இந்திய அளவில் ஆங்கிலத் துறையில் பேராசிரியராக வரவேண்டும் எனத்  தீர்மானித்தேன்.

எனது குடும்பம் என்னைப் புறக்கணிக்காமல் ஏற்றுக்கொண்டதால்தான், இன்று உங்கள் முன்பு பேராசிரியராய் நிற்கிறேன். பாலினம் எல்லோருக்கும் வேறாக இருக்கலாம். ஆனால், உணர்வுகள் ஒன்றுதான்.

உடல் சவால்களை எதிர்கொள்ளும் குழந்தைகள் எந்த நிலையில் பிறந்தாலும் என் குழந்தையென ஏற்றுக்கொள்ளும் பெற்றோர், பாலினக் குளறுபடியில் பிறக்கும் குழந்தைகளை ஏற்க மறுப்பதேன்? இது யார் குற்றம்? எந்தக் குடும்பத்திலும் இது நிகழலாம்தானே. குடும்பமும், சமூகமும் இதைப் புரிந்துகொண்டால், வீட்டைவிட்டுச் செல்லும் நிலை எந்த மாற்றுப் பாலினக் குழந்தைக்கும் நேராது.