கன்னக் கோல் வைப்பது, பூட்டை உடைத்துத் திருடுவது, தலையில் ஹெல்மெட் போட்டுக் கொண்டு பைக்கில் வந்து செயின் பறிப்பது... இதெல்லாம் ஓல்டு. திருட்டில்
லேட்டஸ்ட்  ‘டு லெட்’ திருட்டு!

‘டு லெட்’ போர்டு மாட்டப்பட்டுள்ள வீடுகளுக்கு வந்து, வாடகைக்கு வீடு தேடுவதுபோல நோட்டம் பார்ப்பது; பசையுள்ள பார்ட்டி பக்கத்தில் இருப்பது தெரிந்தால், அட்வான்ஸ் கொடுத்து குடிவந்து, அந்த வீட்டில் பழகி, வேளை பார்த்து லபக்கிக்கொண்டு செல்வதுதான் இது. அரவமில்லாத சென்னையின் புறநகர் பகுதிகள் ‘டு லெட்’ திருடர்களால் கதிகலங்கிக் கிடக்கின்றன.துரைப்பாக்கம், கண்ணகி நகரில் குடியிருக்கும் முட்டைக்கடை தங்கராஜ் மனைவி மாரிச்செல்விக்கு நேர்ந்த கொடுமையை அவரே சொல்லக் கேளுங்கள்...

‘‘நாங்க குடியிருக்கிறது நாலு போர்ஷன் உள்ள வீடு. கீழே மூணு போர்ஷனும் ஃபுல்லா இருந்துச்சு. மேல்தளத்தில் உள்ள ஒரு வீடு காலி. ஹவுஸ் ஓனர் பெருங்குடியில இருக்காரு. வாடகை வாங்க மட்டும்தான் வருவாரு. மேல உள்ள வீட்டுக்காக Ôடு லெட்’ போர்டு மாட்டி வச்சிருந்தாரு.

ஒருநாள், ஒரு அம்மாவும் பெரியவரும் வீடு வாடகைக்கு கிடைக்குமான்னு கேட்டு வந்தாங்க. சின்னசேலம் பகுதியில இருந்து வர்றதாவும், திருவான்மியூர்ல பொம்மைகள் செஞ்சு விக்கிறதாவும் சொன்னாங்க. பாக்க குடும்பப்பாங்கா இருந்தாங்க. ‘மேல உள்ள வீடுதான். போய்ப் பாருங்க’ன்னு சொன்னேன். பாத்துட்டுப் போனவங்க, அன்னைக்கு நைட்டே குடிவந்திட்டாங்க. மறுநாள் மேலே போயி பாத்தப்போ, அந்த அம்மா, அவங்க வீட்டுக்காரர் தவிர 3 ஆம்பிளைங்க இருந்தாங்க. 3 பேரையும் தன்னோட பிள்ளைங்கன்னு சொன்னாங்க.

மதியம் கீழே இறங்கிவந்த அந்த அம்மா, ‘வீட்டுக்காரர் எத்தனை மணிக்கு வேலைக்குப் போவாரு, உன் கல்யாணத்துக்கு எத்தனை பவுனு நகை போட்டாங்க’ன்னு எல்லாம் விசாரிச்சாங்க. கழுத்தில 9 பவுன் தாலிச்சரடு போட்டிருந்தேன். அதப்பத்தியும் கேட்டாங்க. பக்கத்துல குடியிருக்காங்களேன்னு முகத்தை முறிச்சுக்காம எல்லாத்துக்கும் பதில் சொன்னேன்.
தினமும் வந்து, ‘காபி குடிக்க வா, சாப்பாடு சாப்பிட வா’ன்னு தொந்தரவு பண்ணிக்கிட்டே இருக்கும். நான் போறதேயில்லே.

குடிவந்து நாலாவது நாள்... சாயங்காலம் 5 மணி இருக்கும். வீட்டைப் பூட்டிட்டு கடைக்கு கிளம்புனேன். வேகமா வந்த அந்த அம்மா, ‘வாம்மா... ஒரு காபி சாப்பிடலாம்’னு கூப்பிட்டுச்சு. ‘இல்லம்மா... வெளியில போறேன்’னு சொல்லிட்டு நடந்தேன். திடீர்னு, சந்துல ஒளிஞ்சிருந்த மூணு பசங்களும் என் கையை முறுக்கி, வாயில பிளாஸ்திரியை ஒட்டி அவங்க வீட்டுக்குத் தூக்கிட்டுப் போனாங்க. கத்த முயற்சி செஞ்சேன். அப்போ அந்த அம்மா, சினிமாவில வர்ற வில்லி மாதிரி காபியைக் குடிச்சுக்கிட்டே, ‘ரொம்ப கத்துறா... வாயிலயே குத்துங்கடா’ன்னு சொல்லிட்டு சிரிச்சுச்சு. அந்த பசங்க அடிச்சிக்கிட்டே தாலிச்சரடை பறிச்சாங்க. காதுல கிடந்த தோட்டை இழுத்ததால, காது கிழிஞ்சு ரத்தம் கொட்டுச்சு... அதோட மயங்கிட்டேன்... விழிச்சுப் பாத்தப்போ ரத்த வெள்ளத்தில கிடந்தேன்’’