‘காணக் கண்கோடி வேண்டும்’ என்பார்கள். அதை நிரூபிக்கும் வண்ணம் அமைந்திருந்தது 4ம் வகுப்பு படிக்கும் விஷ்வக்சேனனின் ‘பறவைகள் பலவிதம்’ போட்டோ ஆல்பம்.

மாஸ் ஹீரோக்களோடு நடிக்க நினைக்கலாம்... அதற்காக உடுக்கை இடையழகி அஞ்சலி, நம்ம ஹன்சிகா போல பம்ப்ளிமாஸ் ஆக நினைக்கலாமா? ‘சேட்டை’ படத்தில் அவர்கள் இருவருக்கும் சபாஷ், சரியான போட்டிதாங்கோ!

குழந்தைப் பேறு அமையப்பெறாத தம்பதியர்க்கு ‘வாடகைத் தாய்’ ஒரு வரப்பிரசாதம்தான். ஆனால், இச்சேவை செய்யும் சகோதரிகளுக்கு சரியான ஊதியம் கிடைக்கப் பெறாமல் இடைத்தரகர்கள் உறிஞ்சுவது ஈவிரக்கமற்ற செயல்!

‘சொய்ங்... சொய்ங்...’ பாடல் புகழ் மகிழினிக்கு அந்த ஒரே பாடலால் பிரிந்த உறவுகள் கூடியதும், கிடைக்காத வீட்டு மனைப் பட்டா கிடைத்ததும் உச்ச ஆச்சரியம்! சினிமா ஒரு மேஜிக் என்பது உண்மைதான்.

அட்ரா சக்கை... அட்ரா சக்கை... கவுண்டமணி புது டைரக்டர் ஒருத்தருக்கு கால்ஷீட் கொடுத்துட்டாரா! ங்கொக்கமக்கா... இந்த ரெண்டாவது இன்னிங்ஸால மத்த காமெடி நடிகர்களுக்கு ஆப்புதான்!

பத்து தலைமுறைகளுக்கும் சொத்து சேர்க்க நினைக்கும் திரைக் கலைஞர்களுக்கு மத்தியில், தன் சம்பாத்தியத்தை திரும்ப சினிமாவுக்கே செலவழிக்கும் நிஜக் கலைஞன் கமலை தமிழர்கள் காப்பாற்ற வேண்டாம்; காலை வாராமல் இருந்தாலே போதும். அவர் தன் லட்சியத்தை எட்டிவிடுவார்!

‘ஒரு தலைராகம்’ ரூபாவின் ரூபம் மாறவே இல்லை. அன்று போலவே இன்றும் இருக்கும் ரூபாவுக்கு அதற்குள் அம்மா வேடம் வேண்டாம். அக்கா, அண்ணி என்று படிப்படியாக செல்வதே சரி! இதுதான் இந்த ரசிக நாட்டாமைகளின் தீர்ப்பு!

அமெரிக்காவின் ‘சன்சிட்டி’ முதியவர்கள், ‘இளமை ஊஞ்சலாட’ சந்தோஷமாக இருப்பதைப் படித்ததும், பெருமையாக இருந்தது. கூடவே நம்மூரை நினைத்து பெருமூச்சு விடத்தான் முடிகிறது.

புத்தகத்தில் பாம்பின் படத்தைப் பார்க்கும்போதே நமக்கு ஆழ்மனம் அலறுகிறது. போதைக்காக அதை எப்படித்தான் நாக்கில் கொத்த விடுகிறார்களோ! கண் எதிரே பாம்பு சீறியது போன்ற அதிர்ச்சியை இக்கட்டுரை ஏற்படுத்தி விட்டது!