கடந்த டிசம்பர் 8ம் தேதி மத்திய கிழக்கு நாடுகளில் ஒன்றான சிரியாவை ஹயாத் தஹ்ரிர் அல்-ஷாம் தலைமையிலான கிளர்ச்சிப் படையினர் கைப்பற்றி, 24 ஆண்டுகளாக ஆண்டு வந்த அதிபர் பஷர் அல் அசாத் ஆட்சியை அகற்றினர்.

பின்னர் அவர்கள் முதல்கட்ட நடவடிக்கையாக செய்தது செட்னயா சிறையிலிருந்து கைதிகளை விடுவித்ததுதான். ஏனெனில் அந்தளவுக்கு சித்ரவதைக் கூடமாக விளங்கியது இந்தச் சிறைச்சாலை.

பிரிட்டனைச் சேர்ந்த அம்னெஸ்டி இன்டர்நேஷனல் அமைப்பு இதனை, ‘மனித படுகொலைக்கூடம்’ என்று அழைக்கிறது. இந்நிலையில் செட்னயா சிறைச்சாலை குறித்து தற்போது பல்வேறு தகவல்கள் வந்தபடி இருக்கின்றன.எத்தனை பேர் இந்தச் சிறைச்சாலையில் கொல்லப்பட்டனர், காணாமல் போனவர்கள் என்னவாகி இருப்பர் உள்ளிட்ட தகவல்கள் வெளியாகி வருகின்றன.

குறிப்பாக இந்தச் சங்கம் செட்னயா சிறையிலிருந்து உயிர் பிழைத்தவர்கள், பாதிக்கப்பட்டவர்கள் மற்றும் அவர்களது குடும்பத்தினர் ஆகியோர் இணைந்த கூட்டணியால் உருவாக்கப்பட்டது. 

இவர்களின் முக்கிய குறிக்கோள், கருத்துக்கள் அல்லது அரசியல் செயற்பாடுகள் காரணமாக சிறைக்காவலில் வைக்கப்பட்டவர்களை வெளிக்கொணர்வதும், அவர்களுக்கு நீதியைப் பெற்றுக் கொடுப்பதும் ஆகும். இதனுடன் சிறையில் காணாமல் போனவர்கள் குறித்தும் விசாரிக்கும் பணிகளைச் செய்கிறது.

சிரியாவின் தலைநகர் டமாஸ்கஸிலிருந்து சுமார் 30 கிலோமீட்டர் தூரத்தில் செட்னயா நகருக்கு அருகே உள்ளது இந்தச் சிறைச்சாலை. இதனால் இது பொதுவாக செட்னயா சிறைச்சாலை என்றே சொல்லப்படுகிறது.இதனை 1981ம் ஆண்டு சிரியா பாதுகாப்பு அமைச்சகம் கட்டத் தொடங்கியது. 1986ம் ஆண்டு முடிக்கப்பட்ட இந்தச் சிறைக்கூடம் சிரியா ராணுவ காவல்துறை கட்டுப்பாட்டிற்குள் இருக்கிறது. 

1987ம் ஆண்டு முதல் இங்கே கைதிகள் அடைக்கப்பட்டு வருகின்றனர். இந்தச் சிறைச்சாலை வெள்ளை கட்டடம், சிவப்புக் கட்டடம் என இரண்டு சிறைக் காவல் மையங்களைக் கொண்டது. ஒவ்வொரு மையத்திலும் 10 ஆயிரம் முதல் 20 ஆயிரம் கைதிகளை காவலில் வைக்வமுடியும்.

இந்த வெள்ளைக் கட்டடத்தில் ஆட்சிக்கு விசுவாசம் இல்லாமல் எதிராகச் செயல்பட்ட ராணுவ ஊழியர்கள் அடைக்கப்பட்டனர். இவையெல்லாம் 2011ம் ஆண்டுக்கு முன்புவரையிலான நடவடிக்கை. சிகப்புக் கட்டடத்தில் அடைக்கப்பட்ட இஸ்லாமிய கிளர்ச்சிக் குழுவினர் தண்டனைப் பிறகு விடுவிக்கப்படுவதோ அல்லது வேறு சிறைக்கூடத்திற்கு அனுப்பப்படுவதோகூட 2011ம் ஆண்டு முன்புவரை வாடிக்கையாக இருந்தது. 

ஆனால், 2011ம் ஆண்டில் சர்வாதிகார ஆட்சியை எதிர்த்து நடந்த சிரியா உள்நாட்டுப் போருக்குப் பிறகு எல்லாமும் மாறிப்போனது. இந்த இடத்தில் சிரியா அதிபர் பஷர் அல் அசாத் பற்றியும் கொஞ்சம் தெரிந்துகொள்ள வேண்டும்.

சிரியாவின் 18வது அதிபரான ஹஃபீஸ் அல் அசாத்தின் மகன்தான் பஷர் அல் அசாத். ஹஃபீஸ் அல் அசாத் 1971ம் ஆண்டிலிருந்து 2000ம் ஆண்டு அவர் இறக்கும்வரை 29 ஆண்டுகள் சிரியாவின் அதிபராக இருந்தார்.

பஷர் அல் அசாத், 1988ம் ஆண்டு மருத்துவம் முடித்தார். பின்னர் சிரியாவில் ராணுவ மருத்துவராக பணியாற்றினார். தொடர்ந்து லண்டன் சென்று மேற்படிப்பாக கண் மருத்துவம் படித்து பயிற்சி எடுத்தார். அப்போதுவரை, தான் எதிர்காலத்தில் சிரியாவின் அதிபராக வருவோம் என அவர் நினைத்திருக்கவில்லை.

அப்போதே ‘டமாஸ்கஸ் வசந்தம்’ என அறிஞர்கள், எழுத்தாளர்கள் கலாசார செயல்பட்டாளர்கள், உள்ளிட்ட பலரும் ஆட்சியாளருக்கு எதிரான இயக்கத்தை முன்னெடுத்தனர். அங்கொன்றும் இங்கொன்றுமாக பிரச்னைகள் வெடித்தன. இருந்தும் பத்தாண்டுகள் வரை பெரிதாக எதுவும் நடக்கவில்லை. 

2011ம் ஆண்டு மத்திய கிழக்கு நாடுகளில் அரபு வசந்தம் என ஆட்சியாளர்களை எதிர்த்து நடந்த பொதுமக்களின் போராட்டம் சிரியாவில் உள்நாட்டுப் போராக வெடித்தது. இதனால், செட்னயா சிறைச்சாலையில் கைதிகள் மூன்று மடங்காகப் பெருகினர். ஒரு மருத்துவர் சர்வாதிகாரியாக மாறினார்.

கண்ணைக் கட்டிக் கொண்டு அழைத்து வரப்படும் கைதிகள் இங்குள்ள கயிறுகளில் தூக்கிலிடப்பட்டுள்ளனர். இந்த அறையில் பத்து கயிறுகள்  கொண்ட ஒரு தளம் இருந்ததாகச் சொல்லப்படுகிறது. இது 2012ல் விரிவுபடுத்தப்பட்டு 20 கயிறுகள் கொண்டு இரண்டாவது தளம் உருவாக்கப்பட்டுள்ளது.

இப்படியாக அந்த அறையில் மூன்று செல்கள் இருந்துள்ளன. இதில் நூறு கைதிகள் வரை தூக்கிலிடப்பட்டுள்ளனர். இவர்களை புதைப்பதற்காக ஒரு இடமும் கட்டப்பட்டதாக 2017ம் ஆண்டு அமெரிக்க வெளியுறவுத் துறை குற்றம் சாட்டியது.

இதனுடன், சிறைப்படுத்தியவர்களை பல்வேறு கொடுமைகளுக்கும் ஆளாக்கியுள்ளனர். அடித்தல், பாலியல் வன்கொடுமைக்கு ஆளாக்குதல், பட்டினி போடுதல், குடிக்க தண்ணீர் தராமல் வஞ்சித்தல் என சொல்லமுடியாத பல்வேறு கொடுமைகள் இருப்பதை ‘செட்னயா சிறைச்சாலைக் கைதிகள் மற்றும் காணாமல் போனவர்களின் சங்கம்’ சுட்டிக் காட்டுகிறது.

இங்கு காணாமல் போனவர்கள் ஏராளம். சிறையிலிருப்பவர்களை கிளர்ச்சிப்படையினர் வெளியில் விட்டதும் தங்கள் சொந்தங்களை வேதனையுடன் தேடி உறவினர்கள் பலரும் அலைந்தனர்.