இப்படி அனுப்பப்படும் செயற்கைக்கோள்கள் குறிப்பிட்ட காலம் வரை விண்வெளியில் நிலைநிறுத்தப்படும். அதன்பிறகு எரிபொருள் தீர்ந்ததும் அது விண்வெளியில் குப்பையாக உலவிக் கொண்டிருக்கும். 

ஒருவேளை எரிபொருள் இருந்திருந்தால் அது இன்னும்கூட விண்வெளியில் தன் பணிகளை மேற்கொண்டிருக்கும்தான்.ஆனால், விண்வெளிக்குச் சென்று அந்த செயற்கைக்கோளுக்கான எரிபொருளை யார் நிரப்புவது? இதை கற்பனைகூட செய்து பார்க்கமுடியாது. ஆனால், இந்த மில்லியன் டாலர் கேள்வியே இளைஞர் சக்திகுமாரைத் துரத்தியிருக்கிறது.

நீண்ட தேடலுக்கும் ஆய்வுகளுக்கும் பிறகு இதற்கென ‘OrbitAID’ என்ற பெயரில் ஒரு ஸ்டார்ட்அப் நிறுவனம் தொடங்கினார். அதன்வழியே அவரும் அவரின் குழுவினரும் இணைந்து விண்வெளியில் செயற்கைக்கோளுக்கான எரிபொருள் நிரப்பும் ‘ரீஃபியூவல் டேங்கர் சாட்டிலைட்’டை வடிவமைத்து அதில் வெற்றியும் பெற்றுள்ளனர்.

அதுமட்டுமல்ல. இந்த ஸ்டார்ட்அப்பை ஊக்கப்படுத்தும் விதமாக இவர்களின் நிறுவனத்தில் தமிழக அரசு 4.5 கோடி ரூபாய் முதலீடு செய்துள்ளது. அதிக முதலீடு பெற்ற முதல் ஸ்பேஸ்டெக் ஸ்டார்ட்அப்நிறுவனமும் இதுவே.

‘‘விரைவில் ரீஃபியூவல் டேங்கர் சாட்டிலைட்டின் முதல்கட்ட சோதனை ஓட்டத்தை விண்வெளியில் நடத்த இருக்கோம். இதன்மூலம் விண்வெளியில் செயற்கைக்கோளுக்கான ஆயுளை நீட்டிக்க முடியும்னு உலகிற்குக் காட்ட இருக்கோம்...’’ என நம்பிக்கை விதைக்கும் சக்திகுமார், பெரம்பலூர் மாவட்டத்தைச் சேர்ந்தவர். அரசு உதவிபெறும் பள்ளியில் தமிழ்வழியில் படித்தவர்.

சின்ன வயசுல இருந்தே விண்வெளி மீது ஆர்வம். கிராமத்துல வளர்ந்ததால் வீட்டுக்கு வெளியில்தான் படுத்துறங்குவோம். அப்ப வானத்தைப் பார்க்கிறது, நட்சத்திரங்களை கவனிக்கிறதுனு எல்லாம் இருப்பேன்.இரவுல தூங்கும்போது நமக்கு நேராக இருக்கிற நிலவு காலையில் பின்னாடி போயிருக்கும். 

அப்ப நாம சுத்துறோமா அல்லது நிலா சுத்துதானு கேள்வி எல்லாம் வந்தது. அடுத்து, சூரிய கிரகணம் ஏற்படும்போது வெறும் கண்களால் பார்க்கக்கூடாதுனு ஊர்ல சொல்வாங்க. அப்ப கலர் பேப்பரை வச்சுப் பார்ப்போம். இந்தமாதிரி சின்னச் சின்ன ஆர்வங்கள் என்னை விண்வெளி படிப்பை நோக்கிக் கொண்டு போனது.

இதைப் படிச்சபிறகும் எனக்கு திருப்தி ஆகல. அதனால், ராஞ்சியில் உள்ள பிர்லா இன்ஸ்டிடியூட் ஆஃப் டெக்னாலஜியில் விண்வெளி பொறியியல் மற்றும் ராக்கெட் துறையில் மாஸ்டர்ஸ் முடிச்சேன்.அப்புறம், பெங்களூர்ல இருக்கிற இந்தியன் இன்ஸ்டிடியூட் ஆஃப் சயின்ஸ் கழகத்துல ஒரு ஆய்வாளராக சேர்ந்தேன். 

அங்க விமானம், விண்வெளி, ராக்கெட் சம்பந்தப்பட்ட ஆய்வுகள் நடக்கும். அதுல எரிபொருளுக்குத் தேவையான விஷயங்கள் எப்படினு எல்லாம் பார்க்கலாம். அங்கிருந்து எரிபொருள் மேல் எனக்கு இன்ஸ்பிரேஷன் ஆச்சு. அங்க 2011ல் இருந்து 2020 வரை பத்தாண்டுகள் பணி செய்தேன். அப்ப செயற்கைக்கோள் பற்றி நிறைய ஆர்வம் ஏற்பட்டுச்சு...’’ என்கிறவர், நிதானமாகத் தொடர்ந்தார்.

ஆனா, நிலைநிறுத்தப்பட்டதுல இருந்து முடிவுக்கு வருகிற வரை அது என்ன பண்ணுது என்கிற தகவல்கள் ஆய்வாளர்களைத் தவிர வேறு யாருக்கும் தெரியாது.

 இது என்னுடைய ஆர்வத்தைத் தூண்டுச்சு.அப்புறம், அதிகப் பொருட்செலவில் தயாரிக்கப்படும் செயற்கைக்கோள் ஒரே ஒருமுறைதான் விண்வெளியில் உபயோகப்படுத்தப்படுது. ஏன் பலமுறை உபயோகப்படுத்தப் படுறதில்ல என்கிற கேள்வியும் எழுந்தது.

அதாவது விண்வெளியிலேயே ஒரு எரிபொருள் நிலையத்தை உருவாக்கிட்டால் என்னனு தோணுச்சு. அது விண்வெளியில் சாத்தியமாங்கிற ஆய்வுல இறங்கினேன்.நிறைவில் நானும் என் குழுவினரும் சேர்ந்து இந்த ரீஃபியூவல் டேங்கர் சாட்டிலைட்டை கண்டுபிடிச்சோம். அதுமட்டுமல்ல. 

இந்தக் கண்டுபிடிப்பின் மூலம் மக்களின் கோடிக்கணக்கான வரிப்பணமும் சேமிக்கப்படும்...’’ என்கிற சக்திகுமார் அதன் மாதிரியை நம்மிடம் காட்டினார்.‘‘இதற்காகவே 2021ல் இந்த ஸ்டார்ட்அப் நிறுவனத்தை நிகில் பாலசுப்ரமணியன், மனோ பாலாஜி உள்ளிட்ட நண்பர்களுடன் இணைந்து தொடங்கினேன்.

ஆரம்பத்துல இதற்கு, ‘சாட்டிலைட் எய்டு’னு பெயர் வைக்கலாம்னு நினைச்சோம். ஆனா, அது செயற்கைக்கோளுக்கு மட்டுமே பொருந்தும். உண்மைல ஆர்பிட் என்கிற சுற்றுவட்டப் பாதைக்குத்தான் நிறைய உதவிகள் தேவைப்படுது. அதனால், எல்லோரும் சேர்ந்து ‘OrbitAID’னு ஸ்டார்ட்அப்பிற்கு பெயர் வச்சோம். 

பொதுவாக விண்வெளியில் பல லட்சம் கோடி மதிப்புமிக்க செயற்கைக்கோள்கள் எரிபொருள் இல்லாமல் குப்பையாகிக் கிடக்குது. இவற்றில் பல செயற்கைக்கோள்கள் தம்முடைய செயல்பாடுகளை முடிக்காமலும், சில செயற்கைக்கோள்கள் வந்த பணியை நிறைவேற்றிட்டும் குப்பையாகி இருக்கு.

எங்களுடைய இந்த ரீஃபியூவல் டேங்கர் சாட்டிலைட் வந்திடுச்சுனா மாற்று செயற்கைக்கோளின் தேவைகள் குறைஞ்சிடும். தவிர, ஒரு பணிக்காக அனுப்பப்படுகிற செயற்கைக்கோளை அந்தப் பணி முடிக்கிற வரை சிறப்பாக செயல்பட வைக்கலாம். அதன்பிறகு தேவைனா பயன்படுத்தலாம். 

ஒரு செயற்கைக்கோளை மூன்று ஆண்டுகள், பத்தாண்டுகள், பதினைந்து ஆண்டுகள்னு நிர்ணயித்து அதற்கேற்ப டிசைன் பண்ணி அனுப்புவாங்க. இந்த ரீஃபியூவல் டேங்கர் வந்தால் அந்த செயற்கைக்கோள்களை இன்னும் நிறைய ஆண்டுகளுக்கு டிசைன் பண்ணலாம்...’’ என்கிறவர், எரிபொருள் நிலையம் பற்றி விவரித்தார்.

அப்புறம் இந்தியாவிலும், உலக அளவிலும் நிறைய செயற்கைக்கோள்கள் அனுப்ப இருக்காங்க. அப்ப ரீஃபியூவல் டேங்கர் தேவையும் அதிகமிருக்கும். இதுவரை மொத்தமாகப் பார்த்தால் கடந்த நாற்பது ஆண்டுகள்ல ஏழாயிரம் செயற்கைக்கோள்கள்தான் அனுப்பியிருக்காங்க. இனி அடுத்த பத்தாண்டுகள்ல 25 ஆயிரம் செயற்கைக்கோள்கள் வரப்போகுது.