பெருகிவிட்ட இன்றைய தேதியில் ஆச்சரியமாக இருக்கலாம்.அப்போதெல்லாம் திருவொற்றியூருக்கு சென்று ஏழுகிணறு வீட்டுக்கு திரும்புவது பெரும் பயணம்.பணக்காரர்களாவது மாடு பூட்டிய வில்லு வண்டியில் விரைவாகப் பயணிப்பார்கள்.சாதாரணர்களுக்கு கால்களே வாகனங்கள்.

இராமலிங்கம் அன்று திருவொற்றியூர் சென்றுவிட்டு வீடு திரும்ப வெகு தாமதமாகி விட்டது.அண்ணியை எழுப்பி உணவு கேட்டு சிரமப்படுத்துவது அவருக்கு ஒவ்வாத செயல்.பசியோடும், நடந்த உடல் களைப்போடும் வீட்டுத் திண்ணையில் சாய்ந்தார்.நடு இரவு இருக்கும்.

“என்ன தம்பி சொல்கிறீர்கள்? இரவு வெகுநேரம் நீங்கள் வராமல் போகவே, திருவொற்றியூரிலேயே தங்கிவிடுவீர்களோ என்று கருதி, தூங்கப் போய்விட்டேன். இப்போதுதான் விழிப்பு வந்து, நீங்கள் வந்திருப்பதைப் பார்க்கிறேன்…”குழப்பம் இப்போது அண்ணிக்கு.

இராமலிங்கமோ தெளிவாகி விட்டார்.திருவொற்றியூர் இருந்த திசை நோக்கி கைகூப்பினார்.“அண்ணியின் வடிவில் வந்த அன்னையே! திருவொற்றியூர் வடிவுடை நாயகியே… என் பசி போக்க இந்த எளியவனின் இல்லத்தில் எழுந்தருளினாயோ…” என்று உளமுருகப் பிரார்த்தித்தார்.இச்சம்பவத்தை அவர் ஒரு பாடலாகவும் எழுதியிருக்கிறார்.

ஏனெனில் அது நேராகக் கோடு போட்டது போன்ற பாதை.ஒரு பக்கம் கடல். மறு பக்கம் வனங்களும், நீர்நிலைகளும்.

அப்படியொரு குறுக்குவழி இருந்தது பற்றி வேறு எவரும் சொன்னதுமில்லை.இராமலிங்கம் நிகழ்த்திக் காட்டிய இந்த அற்புதம் குறித்து, அன்று அவரோடு பயணித்த வேலாயுத முதலியார் மற்றும் சோமு செட்டியார் போன்ற நண்பர்கள் பின்னர் மற்றவர்களுக்கு சொல்லியிருக்கிறார்கள்.

ஒவ்வொரு முறை திருத்தணிகைக்குச் செல்லும்போதும் சரி, சென்னையில் இருக்கும்போது திருத்தணிகை நினைவு வந்தாலும் சரி, நிறைய பதிகங்கள் பாடியிருக்கிறார்.

பிற்பாடு அவையெல்லாம் ‘திருத்தணிகைப் பதிகங்கள்’ என்றே நூலாகி இருக்கின்றன.திருவொற்றியூர், திருத்தணிகை தவிர்த்து சென்னையைச் சுற்றியிருந்த அருள் பெற்ற தலங்களான திருமுல்லைவாயில், திருவள்ளூர், திருவலிதாயம் போன்றவற்றுக்கும் சென்று வருவார்.

‘நீரே கந்தை சுற்றி நிற்பீர் எனில் எமக்கு ஈயும் பரிசு என்ன?’ என்று கோபமுற்றுப் பாடினார்.இளைஞர் ஒருவர் சன்னதியில் நின்று கோபமாகப் பாடியதைக் கண்ட கோயில் நிர்வாகத்தார் பதறிப் போனார்கள்.வேகமாக ஓடிப்போய் புதுத்துணி வாங்கிவந்து ஈஸ்வரருக்கு அணிவித்தார்கள்.

இராமலிங்கம் அப்போதெல்லாம் ஒரு கோயிலுக்குப் போனால் அங்கே முறையான வழிபாடுகள் நடக்கிறதா, கடவுளுக்கு செய்யவேண்டிய திருப்பணியை எல்லாம் கோயில் நிர்வாகத்தார் சிறப்பாக செய்கிறார்களா, கோயில்களின் நிர்வாகம் எப்படி இருக்கிறது, கல்வெட்டுகள் எப்படி பராமரிக்கப்படுகின்றன என்பதையெல்லாம் கூர்ந்து கவனிப்பார்.

அப்போதெல்லாம் நூல்களை வெளியிடுபவர்கள், பெரிய வித்வான்களிடம் அளித்து ‘சாற்றுக்கவி’ பெறுவார்கள். அதாவது வாழ்த்துரை, அணிந்துரை மாதிரி.தமிழில் முதன்முதலாக எழுதப்பட்ட நாவல் ‘பிரதாப முதலியார் சரித்திரம்’. அந்நூலை எழுதியவர் எழுத்தாளர் மாயூரம் வேதநாயகம் பிள்ளை.

அவரும், இராமலிங்கத்துடன் நட்பாக இருந்தவர். அவர் எழுதிய நீதி நூல் ஒன்றுக்கு சாற்றுக்கவி எழுதி வழங்கியிருக்கிறார் இராமலிங்கம்.