நான்... சித்ராலயா கோபு

சான்ஸ் கேட்டு யார்கிட்டயும் நான் போனதில்ல. அப்படிப் போய் நிற்கிறதும் எனக்கு பிடிக்காது. பணத்து மேல பெரிய ஆசை கிடையாது. அதனாலதான் இன்னைக்கும் நல்ல பெயருடன் வாழ்ந்துட்டு இருக்கேன். அப்பா வைத்த பெயர் சடகோபன். இப்ப 88 வயசு ஆச்சு. 1931 ஜூன் 30ம் தேதி சென்னைலதான் பிறந்தேன். படிச்சதெல்லாம் செங்கல்பட்டு புனித ஜோசப் ஹை ஸ்கூல்ல.

டைரக்டர் ஸ்ரீதர் ஆரம்பிச்ச நிறுவனம்தான் சித்ராலயா. அதுல நான் ஒரு 10% பார்ட்னராக இருந்திருக்கேன். அந்த நிறுவனத்தின் பெயர் எனக்கு அடைமொழியா இருக்கு. சின்ன வயசுல இருந்து ஒரே ஸ்கூல். ஸ்ரீதர் எனக்கு பால்ய சினேகிதன். நாங்க ரெண்டு பேருமே செங்கல்பட்டுலதான் படிச்சு வளர்ந்தோம்.

எங்களுக்கு மட்டுமில்ல... பல திரையுலக ஜாம்பவான்களுக்கு அந்த ஸ்கூல்தான் ஏற்றம் கொடுத்திருக்கு. நாசர், மியூசிக் டைரக்டர் தேவா, கலைஞருக்கு முந்தைய சீனியரான வசனகர்த்தா இளங்கோவன்... இப்படி பலரும் அந்தப் பள்ளில படிச்சவங்கதான்.அப்பா ஸ்கூல் வாத்தியார். அப்பாவுடைய ஸ்டூடன்ட்தான் இளங்கோவன். ஸ்ரீதரும் அப்பாவுக்கு மாணவர்தான். அப்பா துரைசாமி, அம்மா செல்லம்மா. ஆனா, நான் வளர்ந்ததெல்லாம் அத்தை கமலம்மா கிட்டதான். அழகப்பா செட்டியார் கல்லூரில காலேஜ் படிப்பு.

இந்த வேளைல ஸ்ரீதர் நாடகங்கள் எழுதிட்டு இருந்தார். அவர் எழுதி ரொம்ப பிரபலம் ஆகி அதிகம் வரவேற்பு பெற்ற நாடகம்தான் ‘ரத்த பாசம்’. டிகேஎஸ் பிரதர்ஸ் நாடகக் கம்பெனி மூலமா இந்த நாடகத்தை போட்டாங்க. நாடகங்களைத் தொடர்ந்து ஜூபிடர் பிக்சர்ஸ் கம்பெனி தயாரிச்ச படங்களுக்கு கதை, வசனம்னு ஸ்ரீதர் முன்னேறினார். ‘ரத்தபாசம்’, ‘மாமன் மகள்’, ‘எங்க வீட்டு மகாலட்சுமி’, ‘மாதர் குல  மாணிக்கம்’... எல்லாம் ஸ்ரீதர் கதை, திரைக்கதை, வசனம் எழுதினதுதான். அப்புறம் நண்பர்களுடன் கூட்டு சேர்ந்து ‘உத்தமபுத்திரன்’, ‘அமரதீபம்’ படங்களை எழுதி தயாரிக்க ஆரம்பிச்சுட்டார்.

என் டிராக் எப்படி இருந்துச்சுன்னா... நானும் அகஸ்தியரும் நண்பர்களா சில காமெடி நாடகங்கள் எல்லாம் போட்டுட்டு இருந்தோம். ஊர் ஊராப் போய் மிமிக்ரி நிகழ்ச்சி எல்லாம் செய்துட்டு இருந்தோம்.நட்பு ரீதியா எங்களைப் பார்க்க தர் அப்பப்ப வந்துட்டுப் போவார். நாடகமெல்லாம் எனக்கு சைடு வேலைதான். முழுநேரமா ஒரு தனியார் இம்போர்ட் மற்றும் எக்ஸ்போர்ட் கம்பெனில நல்ல வேலைல இருந்தேன்.

இந்த நேரத்துல ‘அடுத்த படத்தை நீயே இயக்கலாமே’னு ‘வீனஸ் பிக்சர்ஸ்’ குழுவுல இருந்து ஸ்ரீதர்கிட்ட கேட்டாங்க. அப்படி அவர் இயக்கிய முதல் படம் ‘கல்யாணப் பரிசு’. அந்தப் படத்துக்காகத்தான் என்னிடம் வந்தார் ஸ்ரீதர். ‘இந்த கம்பெனி வேலையெல்லாம் வேண்டாம். நீ என்கூட வந்துருடா’னு கூப்பிட்டார். எனக்கு விருப்பமே இல்ல. ஆனா, வலுக்கட்டாயமா ஸ்ரீதர் இழுத்துட்டு வந்தார். எனக்குத் தெரிஞ்சு திரையுலக வரலாற்றிலேயே இவ்வளவு சுலபமா சினிமா வாய்ப்பு கிடைச்சு, அங்கீகாரம் கிடைச்ச ஆள் நானாதான் இருப்பேன்!

என் காமெடி மேல ஸ்ரீதருக்கு அப்படியொரு நம்பிக்கை. அதனாலேயே என்னை அவருக்கு உதவியாளரா சேர்த்துக்கிட்டார். அந்த நேரம் ஜெமினி கணேசன் மிகப் பெரிய ஹீரோ. படமும் பெரிய பட்ஜெட். ஜெமினி கணேசன், நாகேஸ்வரராவ், சரோஜாதேவி, தங்கவேலு, விஜயகுமாரினு அந்த நேரத்தில் பெரிய நடிகர்களா இருந்தவங்க எல்லாரும் நடிச்சாங்க.

எனக்கு முதல் படம். இயக்குநரா ஸ்ரீதருக்கும், கதாநாயகியா சரோஜாதேவிக்கும் கூட ‘கல்யாணப் பரிசு’தான் முதல் படம். அந்தப் படத்தில் காமெடி போர்ஷன்ஸை மட்டும் நான் எழுதினேன். ஸ்ரீதர்கிட்ட உதவியாளரா சேர்ந்தாலும் ஓர் இடத்தில் கூட என்னை அவர் தன் அசிஸ்டன்ட்னு சொன்னதே கிடையாது. பெரிய பெரிய நடிகர்கள் கிட்ட கூட என்னை நண்பன்னுதான் அறிமுகப்படுத்துவார். ஸ்ரீதர் கொடுத்த இந்த மரியாதைதான் என் முழு சினிமா காலத்துக்கும் உதவியா இருந்துச்சு. ‘கோபு ஒரு எழுத்தாளர்...

ஸ்ரீதருக்கு நண்பன்...’ இப்படித்தான் என் பெயர் பரவிச்சு. அந்த நன்றியை நான் என்னைக்கும் மறந்ததே இல்லை. அந்தப் படத்துல சடகோபன் என்கிற பெயரில்தான் எழுதினேன். படம் செம ஹிட். முதல் படத்திலேயே ஸ்ரீதருக்கு தெலுங்கு, இந்தி ரீமேக் செய்யக்கூடிய வாய்ப்பும் கிடைச்சது. தெலுங்கில் நாகேஸ்வரராவ் நடிக்க ‘பெல்லி கணுகா’, இந்தியில ராஜ்குமார் நடிக்க ‘நஸ்ரானா’ என்கிற பெயர்ல ரிலீஸ் ஆனது. ‘சம்மணம்’ என்கிற பேர்ல சசிகுமார் டைரக்‌ஷன்ல மலையாளத்துலயும் ரீமேக் ஆச்சு.

இதைப் பார்த்துட்டு தர் பங்குதாரரா இருந்த ‘வீனஸ் பிக்சர்ஸ்’, அவர்கிட்ட ஒரு கண்டிஷன் போட்டாங்க. ‘நீங்க வெளிப் படங்கள் எதுவும் செய்யக்
கூடாது... வீனஸ் பிக்சர்ஸ் கூட மட்டும்தான் வேலை செய்யணும்...’னு.இதில் ஸ்ரீதருக்கு விருப்பமில்லை. ‘நாமளே ஏன் சொந்தமா ஒரு கம்பெனி ஆரம்பிக்கக் கூடாது’ன்னு முடிவெடுத்தார். அப்படி தொழில்நுட்பக் கலைஞர்கள் ஒண்ணா சேர்ந்து உருவாக்கின நிறுவனம்தான் ‘சித்ராலயா’.

ஸ்ரீதர், கேமராமேன் ஏ.வின்சன்ட், அவர் உதவியாளர் பிரியன் சுந்தரம், ஸ்டில் போட்டோகிராஃபர் அருணாச்சலம், இப்படி தொழில்நுட்பக் கலைஞர்கள் எல்லாருமா சேர்ந்து ‘சித்ராலயா’வை நிறுவினோம். முழுமையான தொழில்நுட்ப நிறுவனமா சித்ராலயா இருந்துச்சு. அவரவர் பங்குக்கு 10 சதவீத பணமும் போட்டோம். அந்த நிறுவனம் எடுத்த முதல் படம்தான் ‘தேன்நிலவு’. அந்தப்பட வெற்றியெல்லாம் வார்த்தைகளால் சொல்ல முடியாது.

ஸ்ரீதருக்கு ரிஸ்க் எடுக்கறதுன்னா பிடிக்கும். அப்படி அவர் எடுத்த ரிஸ்க்தான் ‘நெஞ்சில் ஓர் ஆலயம்’. அந்தப் படத்தில்தான் என் பெயர் கோபுவாக மாறிச்சு.

எனக்கு அது ரெண்டாவது படம். மேலும் நான் எழுதினது கூட ஒருசில காமெடி போர்ஷன்ஸ்தான். இருந்தாலும் எங்கயும் ஸ்ரீதர் அந்த அங்கீகாரத்தை விட்டுக் கொடுத்ததே இல்லை. ஜெமினி கணேசன், சிவாஜி கணேசன், எம்ஜிஆர்... இவங்க மூணு பேரும் மிகப்பெரும் ஜாம்பவான்கள். இதில் ஜெமினி கணேசன் டாப். அவருடைய சம்பளமும் கூட ஜாஸ்தி. பின்னர்தான் சிவாஜி, எம்ஜிஆர் ரெண்டு பேரும் உயர்ந்தாங்க.

இவங்க படங்களுக்கு மத்தில சவாலா எடுத்துக்கிட்டு முழுமையா புது நடிகர்களை வெச்சு எடுத்த படம்தான் ‘நெஞ்சில் ஓர் ஆலயம்’. படம் முழுக்க ஒரு ஹாஸ்பிட்டலில் நடக்கும். அந்த நேரத்துல கொஞ்சம் சர்ச்சையான கதைக்களமும் கூட. திருமணமான பெண்... அவளின் முன்னாள் காதலன். இந்த சப்ஜெக்ட் எல்லாம் பேசவே அப்ப யோசிக்கணும்.

படம் முடிஞ்சது. படத்தை வாங்க யாருமே முன்வரலை. ஹீரோ ஹீரோயின் எல்லாருமே புதுமுகம். எப்படி விலை போகும்? ‘நாமளே ரிலீஸ் செய்யலாம்’னு முடிவு செய்தோம். சொன்னா நம்பமாட்டீங்க... படத்துக்கு அப்படி ஒரு வரவேற்பு! குடியரசு தின சிறப்பா வெளியாகி ‘சொன்னது நீதானா...’,‘ எங்கிருந்தாலும் வாழ்க...’ பாடல்கள் எல்லாம் சேர்ந்து படத்துக்கு ஏகப்பட்ட வரவேற்பு. சிறந்த தமிழ்ப் படத்துக்கான தேசிய விருது... ஸ்ரீதருக்கு பிரசிடென்ட் அவார்டு கிடைச்சது.