உலகப் பொதுமறை என்று திருக்குறள் போற்றப்படுகிறது. உலகம் முழுவதிலும் உள்ள அத்தனை மனிதர்களும் ஏற்கக் கூடிய பொதுவான நீதிகளை வள்ளுவம் சொல்வதால் அதற்கு அந்தப் பெருமை என்கிறோம். அது சொல்லும் நீதிகளில் ஜாதி பேதங்கள் இல்லை. நிறபேதங்கள் இல்லை. ஒவ்வொரு நாட்டிலும் மக்களிடையே பல்வேறு வகையான உயர்வு தாழ்வுகள் நீதிக்கு முரணாகப் பின்பற்றப் படுகின்றன.

நம் நாட்டில் ஜாதி தொடர்பான உயர்வு தாழ்வு. அதில் நியாயமில்லை என்று சொல்லிவிட்டார் வள்ளுவர். `பிறப்பொக்கும் எல்லா உயிர்க்கும்` என்கிறார். வெளிநாடுகளில் நிற பேதம் இருக்கிறது. வெள்ளையர்கள் கருமை நிறத்தைக் கொண்ட நீக்ரோக்களைத்தங்களுக்குச் சமமாக நடத்துவதில்லை.

ஊற்றும் மழையுமாகிய இரண்டு வகை நீர் வளமும் தக்கபடி அமைந்த மலையும் அந்த மலையிலிருந்து வரும் ஆறும் நாட்டிற்கு உறுப்புகளாகும். இவ்விதமெல்லாம் மலை என்ற சொல்லைப் பயன்படுத்திய வள்ளுவர், எந்த மலை என்று பெயர் கூறாமல் தவிர்ப்பதன் மூலம் நம்மை மலைக்க வைக்கிறார்.

இதைத் தற்செயல் என்று கூற முடியவில்லை. தம் நூல் உலகம் முழுவதற்கும் பொதுவாக அமைய வேண்டும் எனக் கருதி வள்ளுவர் நதிப்பெயரையும் மலைப் பெயரையும் உணர்ந்தே தவிர்க்கிறார் என்று தோன்றுகிறது. வள்ளுவத்தை உலகப் பொதுமறை என நாம் கொண்டாடுவதற்கு நில அடையாளத்தை உணர்த்தாத அதன் போக்கு பெரிதும் உதவுகிறது.... மலையைப் பெயர் சொல்லிப் பல தமிழ்க் கவிஞர்கள் பாடியுள்ளனர்.