சிறுகதை - எந்த பூவிலும் வாசம் உண்டு

அப்பா அழைத்ததின் பேரில் சதாசிவம் உடனே புறப்பட்டு ஊருக்கு வந்தான்.அவன், சினிமாவில் ஒரு அசிஸ்டெண்ட் டைரக்டர். சென்னைக்கு வந்து ஏழு வருடங்கள் ஆகிறது. விஸ்காம் முடித்தவன். அப்படி இப்படி அலைந்து ஒரு பெரிய டைரக்டரிடம், ஏ டி யாக சேர்ந்தான். இப்போது வேலைபார்த்துக் கொண்டிருப்பது அவனுக்கு நான்காவது படம். ஜெயம் ரவி ஹீரோ. திரிஷா ஹீரோயின்.

வேலையில் படு கில்லாடி. டிரஸ் கண்டினியூட்டி, ஆக்‌ஷன் கண்டினியூட்டி என எதுவும் அவனிடம் தப்பாகாது. நிறைய புத்தகங்கள் படிப்பான். தினம் ஒரு படம் பார்ப்பான். தமிழ்தான் என்றில்லை. எல்லா மொழிப்படங்களையும் பார்ப்பான். டைரக்டருக்கே எதாவது சந்தேகம் வந்தால், அவனிடம்தான் கேட்டுத் தெரிந்துகொள்வார். கேள்விக்கான விடையை, புள்ளி விபரத்துடன் அடுக்குவான்.

அவனுடைய கனவு, ஒரு தரமான படத்தை டைரக்ட் பண்ண வேண்டும் என்பதுதான். அதற்கான முயற்சியிலும் ஈடுபட்டு வருகிறான்.ட்ராவல் பேக்கை தனது ரூமில் வைத்துவிட்டு, முகம் அலம்பி வெளியே வந்தவனிடம், ஒரு நிமிட இடைவெளிகூட கொடுக்காமல் “எப்பப்பா கல்யாணம் பண்ணிக்கப் போற..?’’ எனக் கேட்டார் அப்பா.

“அதான் ஏற்கனவே உங்ககிட்ட சொல்லியிருக்கனேப்பா... படம் பண்ணதும் கல்யாணம் பண்ணிக்குறேன்னு...’’“நாலஞ்சு வருஷமா அதையேதான் சொல்லிக்கிட்டு இருக்க. எனக்கும் வயசாகிட்டு வருதுல்ல...’’“ரெண்டு மூணு கம்பெனில கதை சொல்லியிருக்கேன்ப்பா. ஓகே ஆகுற மாதிரி இருக்கு...’’“அதுபாட்டுக்கு ஆகட்டும். அதுக்காக கல்யாணத்த எதுக்கு தள்ளிப் போடனும்..?’’

“முதல் படம் பண்ணும் போது எந்த இடையூறும் இல்லாம இருக்கணும்ப்பா. எவ்வளவு ஈடுபாட்டோட வேலை பாக்குறோமோ அவ்வளவு தூரம் சக்ஸஸ் பார்க்கலாம்...’’
சிறிது நேரம் அமைதியாக இருந்தவர் “அதெல்லாம் சரிதான். ஆனா, எங்க நிலமையையும் கொஞ்சம் யோசிச்சு பாரு. நாங்க உயிரோட இருக்கும்போதே உனக்கு ஒரு கல்யாணத்தை பண்ணி வச்சுடணும்ன்னு நினைக்குறோம். இல்லன்னா, புள்ளைக்கு கூட கல்யாணம் பண்ணி வைக்காம செத்துப் போய்ட்டான் பாருன்னு, ஊர் உலகம் கரிச்சு கொட்டும்...’’ என கவலையுடன் கூறினார்.

“உங்க ஆதங்கம் எனக்கு புரியுது. சரி, உங்க விருப்பப்படியே செய்ங்கப்பா...’’அம்மா காபி எடுத்து வந்து அவனிடம் தந்தாள்.  “மயிலாடுதுறைல ஒரு பொண்ணு இருக்காம். ஒரே பொண்ணாம். சொந்த வீடு, நிலபுலன்னு நிறைய சொத்து  இருக்காம். உனக்கு ஓகேன்னா நாளைக்கே போய் பாக்கலாம்...’’“நா சினிமாவுல வேலை பாக்குற விபரத்தை சொல்லிட்டிங்களாப்பா..? அங்க போனதுக்கப்புறம் முகம் சுளிக்கப் போறாங்க...’’“அதெல்லாம் சொல்லிட்டேன். பையன் நல்ல பையனாவும், குடும்பம் நல்ல குடும்பமாவும் இருந்தா போதும்ன்னு சொல்லிட்டாங்க...’’
“அப்ப போய் பார்க்கலாம்...’’

அப்பா, அம்மாவுடன் ஒரு டாக்ஸி வைத்துக் கொண்டு மயிலாடுதுறை வந்து சேர்ந்தான். நியூ சினிமா தியேட்டர் அருகே இருந்தது பெண்ணின் வீடு. பெண்ணின் அப்பா ஒரு ட்ராயிங் மாஸ்டர். வீட்டை அழகாக வடிவமைத்திருந்தார். வாசலில் டாக்ஸி வந்து நிற்கவே, அவரும் அவரது மனைவியும் வெளியே ஓடி வந்து, அவர்களை வரவேற்றார்கள். அதில் அன்பும், பணிவும் தெரிந்தது. ஹாலிற்கு அழைத்து வந்து அங்கு கிடந்த சோபாவில் உட்காரச் சொன்னார்கள்.

உட்கார்ந்ததும், அறிமுகப் படலம் நடந்தது. அதன்பின் பெண்ணின் அம்மா பெண்ணை அழைத்து வருவதாகக் கூறி உள்ளே போனாள். சிறிது நேரத்தில், பெண் கையில் காபியுடன் அவர்கள் முன்னால் வந்து நின்றாள். அவளைப் பார்த்ததும் சதாசிவம் சற்று அதிர்ச்சி அடைந்தான். காரணம், பெண் எடை கூடி பருமனாகக் காட்சியளித்தாள். அவன் எதிர்பார்த்து
வந்தது வேறு. இங்கு நடப்பது வேறு. என்ன செய்வது என தெரியாமல் தடுமாறிப்போய் உட்கார்ந்திருந்தான். அப்பா அந்த வீட்டின் மேலேயே கண்ணாக இருந்தார்.

பெண்ணின் அப்பாவிடம் “வீடு எத்தனை கிரவுண்ட், மாடி போர்ஷன் இருக்கா..?’’ என விசாரித்துக் கொண்டிருந்தார். அவன், அவள் நீட்டிய பிளேட்டிலிருந்து காபி டம்ளரை எடுத்துக் கொண்டான். அப்பாவும் அம்மாவும் கூட எடுத்துக் கொண்டார்கள். அந்தப் பெண் அவனைப்பார்த்து லேசாகப் புன்னகைத்துவிட்டு உள்ளே போனாள்.

காபி மணமாகத்தான் இருந்தது. ஆனால், அவனின் மனதில்தான் பல யோசனைகள் ஓடிக் கொண்டிருந்தன. ஓரளவிற்கு பருமனாக இருந்தால் பரவாயில்லை. நடைப்பயிற்சி செய்யச் சொல்லி குறைத்து விடலாம். அளவிற்கு அதிகமான எடையில் இருப்பவள், என்னதான் நடந்தாலும் இயல்பு நிலைக்கு திரும்புவாளா என்பது சாத்தியமில்லை.