‘‘திருவள்ளூர் பக்கத்தில் தோவூர் என்கிற குக்கிராமம் என்னுடையது. என்னோடு பிறந்தது ஒரு அண்ணன் மட்டுமே.

என் சின்ன வயதில் வறுமையில் சிக்கி, வாழ்றதுக்கே போராடிய பொண்ணு நான். எட்டாவது முடிச்சு ஒன்பதாவது படிக்க ஆரம்பிக்கும்போதே எனக்கு வீட்டில் திருமணம் செய்து வைத்தார்கள். எனது பள்ளி படிப்புக்கு முற்றுப்புள்ளி விழுந்தபோது ஸ்கூல் டாப்பர் மஞ்சு என்கிற பெயர் மட்டுமே எனக்கு மிச்சம்’’ என்கிற மஞ்சு தற்போது சென்னையில் டாப் டிசைனராக வலம் வருகிறார். இந்த இடத்தைப் பிடிக்க போராடி மேலெழுந்த தன் வாழ்க்கையை பின்னோக்கி அசை போட்டபடி நம்மிடம் பேச ஆரம்பித்தார்.

ஆனால் திருமணத்திற்குப் பிறகு அப்படி எதுவுமே நடக்கலை. காலையில திருமணம். மாலையில என் மொத்த கிராமத்து வாழ்வையும் பெற்றோர், உறவினர், தோழிகள், ஆடு, மாடு, கோழின்னு எல்லாத்தையும் உதறீட்டு, அவர் பின்னாடி அப்படியே அனுப்பப்பட்டேன். திருமணம் என் மொத்த வாழ்க்கையையும் திருப்பிப் போட்டுருச்சு...’’ என ஒரு நிமிடம் நிறுத்தி தன்னை ஆசுவாசப்படுத்தியவர், ‘‘நரகத்திற்குள் வாழ்ந்த அவஸ்தை அது.

போதையில் தினமும் அவரிடமிருந்து அடி, உதை, உடம்பில் சிகரெட்டால் சூடு என சித்ரவதைகள் தொடர்ந்தது.  எனக்கு நடந்த கல்யாணம் என்  மொத்த வாழ்க்கையையும் சூரையாடிருச்சுன்னு சொல்லலாம். இருந்தாலும் அவருடன் வாழ நிறையப் போராடுனேன்’’ என்றவர், ஆனால் அது என்னால கடைசிவரை முடியல என்கிறார்.

‘‘பெங்களூருவில் எனக்கு கன்னட மொழி பேசத் தெரியாததால் என்ன சொல்றாங்க, என்ன என்னைத் திட்டுறாங்கன்னுகூட எனக்குத் தெரியாது. ஏளனமாக என்னைப் பார்த்தவர்கள், சிரித்தவர்கள் முன்பு கஷ்டப்பட்டு வெறியோடு கன்னட மொழியை பேசக் கற்றுக் கொண்டேன். இந்த நிலையில் தலை பிரசவத்திற்கு அம்மா வீட்டுக்கு அழைத்துவரப்பட்டு, என் மகள் பிறந்தாள்.

எப்படியாவது என் வாழ்க்கைய சரி பண்ணீரலாம் என நினைத்து மீண்டும் கணவர் வீட்டுக்கு குழந்தையோடு அனுப்பி வைக்கப்பட்டேன். குழந்தையோடு மூன்று ஆண்டுகள் அவரோடு போராடியதில் ஏமாற்றம்தான் மிஞ்சியது. தாங்க முடியாத சூழ்நிலையில், ஒரு கட்டத்தில் என் குழந்தையை தூக்கிக்கொண்டு, என் அண்ணனோடு சென்னைக்கு நிரந்தரமாக வந்துவிட்டேன்.