ரசிகர்களை ஏமாற்ற முடியாது! ‘அசுரன்’ ஆர்ட் டைரக்டர் ஜாக்கி சொல்கிறார்

இயக்குநர் சிகரம் கே.பாலசந்தரின் மோதிரக் கையால் குட்டுப்படுவது என்பது எல்லோருக்கும் வாய்த்துவிடாது. அந்த அதிர்ஷ்டம் தன்னுடைய வாழ்க்கையில் எதிர்பாராதவிதமாக அடித்தது என்கிறார் கலை இயக்குநர் ஜாக்கி. இவர் சமீபத்தில் அசுரத்தனமாக ஓடி வசூலை அள்ளிய ‘அசுரன்’ படத்தின் கலை இயக்குநர்.

மிகப் பெரிய வெற்றிப் படங்கள் கொடுத்த பிறகும் டூ வீலரில் டிராவலாகும் எளிமை விரும்பி. ஒரு மாலைப் பொழுதில் ஜாக்கியை சந்தித்தோம். தடுக்கி வீழ்ந்தால் எதாவது ஒரு புத்தகத்தின் மீதுதான் விழவேண்டும். வீட்டையே புத்தகக் கண்காட்சியாக மாற்றி வைத்திருக்கிறார். நாம் சந்தித்த வேளையில் ‘தி லைஃப் சேஞ்சிங் மேஜிக் ஆஃப் டிடியிங்’ என்ற ஜப்பானிய புத்தகத்தை கால்வாசி முடித்திருந்தார். படிப்பதை நிறுத்திவிட்டு நம்மிடம் பேச ஆரம்பித்தார்.

“எப்படி ஆர்ட் டைரக்டர் ஆனீர்கள்?”

“சினிமாவுக்கு வருவதற்கு முன் ஆர்ட் டைரக்‌ஷன் பற்றி எதுவும் தெரியாது. விஷுவல் எஃபெக்ட்ஸ் துறையில் மாதச் சம்பளத்தில் இருந்தேன். அந்தத் துறை டவுனானபோது நண்பர் ஒருவர் மூலம் ‘இவன்’ படத்தில் நடிக்க வாய்ப்பு கிடைத்தது. அந்தப் படத்தின் அசோசியேட் இயக்குநர் கிரிஷ் ஆச்சர்யா தனியாக படம் பண்ணும்போது என்னை ஆர்ட் டைரக்‌ஷன் பண்ணச் சொன்னார்.

‘எனக்கு ஆர்ட் டைரக்‌ஷன் தெரியாது’ என்றேன். விடாப்பிடியாக அழைத்ததால் ஒர்க் பண்ணினேன். ‘பிரைட்ஸ் வான்டட்’ என்ற அந்தப் படம் இந்திய- ஆங்கிலப் படமாக வந்தது. அதன்பிறகு அரவிந்தன் என்ற நண்பர் அவர் இயக்கிய படத்தில் ஆர்ட் டைரக்‌ஷன் பண்ண அழைத்தார். அந்தப் படம் தாமதமானதால் மறுபடியும் கிராஃபிக்ஸ் துறைக்கே தொழிலை மாற்றிக் கொண்டேன்.

ஒருநாள் திடீர்னு கவிதாலயாவிலிருந்து ஒரு ஃபோன். நானும் யாரோ கலாய்க்கிறார்கள் என்று நினைத்தேன். ஆனால் அந்த அழைப்பை தட்டிக்கழிக்காமல் மறுநாள் ஆபீஸ் போனேன். இயக்குநர் கே.பாலசந்தர் சாரை சந்திக்கச் சொன்னார்கள். கே.பி சார் ஒரு தேதியைச் சொல்லி படப்பிடிப்புக்கு வரச்சொல்லிவிட்டார்.

சாரிடம் தலையாட்டிவிட்டு வந்தாலும் வெளியிலிருந்த  அவருடைய உதவியாளர் மோகன் அண்ணாவிடம் ‘என்ன நடக்கிறது’ என்று புரியாமல் கேட்டேன். ‘கே.பி.சார் இயக்கும் ‘பொய்’ படத்துக்கு நீங்கள்தான் ஆர்ட் டைரக்டர்’ என்று சொன்னார். என்னால் நம்பவே முடியவில்லை. அந்த ஆச்சர்யம் என்னைவிட்டு நீங்குவதற்கு முன்பே படப்பிடிப்புக்காக இலங்கைக்கு கிளம்பிப் போனோம்.

அங்குதான் என் நண்பன் சமுத்திரக்கனியின் நட்பு கிடைத்தது. ‘பொய்’ படத்துக்கு ‘பருத்திவீரன்’ படத்தில் வேலை செய்தேன். அந்தப் படம் என் வாழ்க்கையைப் புரட்டிப் போட்டது. அந்தப் படம் கொடுத்த வெற்றியால் கிடுகிடுஎன டாப் கியரில் என்னுடைய கிராஃப் ஏற ஆரம்பித்தது. குறுகிய காலத்தில் சுமார் நாற்பது படங்களில் வேலை பண்ணிவிட்டேன்.

கே.பாலசந்தர், கே.எஸ்.ரவிக் குமார், தங்கர்பச்சான், அமீர், வெற்றிமாறன், ராஜேஷ், திரு என்று வெற்றிப்பட இயக்குநர்களுடன் வேலை செய்யும் வாய்ப்பு கிடைத்தது. இதெல்லாம் நானாக தேடிப்போனால் நடக்குமா என்று தெரியவில்லை. ஆனால் எல்லாமே அதுவாக அமைந்தது.”“வெற்றிமாறனோட ஃபேவரைட் ஆர்ட் டைரக்டரா ஆகியிருக்கீங்க...”

“வெற்றிமாறனுடன் ‘ஆடுகளம்’ படத்திலிருந்து தொடர்ச்சியாக வேலை செய்து வருகிறேன். வெற்றியின் படம் என்றாலே சவால் காத்திருக்கும். ‘வடசென்னை’யில் ஜெயில், ராயபுரம் என்று எனக்கான சவால் இருந்தது.

‘அசுரன்’ படத்தில் 80களில் ஆரம்பித்து 60க்குள் கதை நகரும். ‘காடு, ஊர் பிரதானமாக இருக்கும்’ என்று ஒரு வரியில் முடித்துக் கொண்டார் வெற்றி. அது எனக்கு சவாலாக இருந்தது. நான் 70 கிட்ஸ். அந்தக் காலத்தில் பிறக்கவில்லை. 80கள் என்றால் ரெஃபரன்ஸ் எடுக்கமுடியும். 60 என்று வரும்போது ரெஃபரன்ஸ் கடினமாக இருந்தது.

அந்தக் காலத்தில் எப்படி கிராமம் இருந்தது என்று தெரியவில்லை. படத்தில் வயல்வெளியில் மஞ்சுவாரியர் வயலுக்கு நீர்பாய்ச்சும் காட்சி, முதுகுக்குப் பின்னாடி சினிமா பப்ளிசிட்டி பண்ணுவதெல்லாம் அக்காலத்து வழக்கம். 60களில் ரூபாய் நோட்டு மாறியது. 60களில் வந்த ரூபாய் பெரிய பேப்பர் போன்று இருக்கும். இதையெல்லாம் கொண்டுவந்ததற்கு ரசிகர்களிடையே நல்ல வரவேற்பு கிடைத்தது.

வெற்றியைப் பொறுத்தவரை கலை இயக்குநராக நான் ஒரு விஷயத்தைப் பண்ணும்போது அதுக்காக மெனக்கெடல் போடுவார். ‘வடசென்னை’ படத்தில் ஜெயில் செட் போட்டேன். ஜெயில் எப்படி இருக்கும் என்று எனக்குத் தெரியாது. ஆனால் ஒரு விஷயம் பண்ணிவைத்திருந்தால் அந்த டீடெயிலுக்காக கதையை அங்கிருந்து நகர்த்துவார். ஜெயில் செட்டுக்காக லாரி லாரியாக பொருட்கள் வந்தது. தனுஷ் தயாரிப்பாளர் என்பதால் எல்லாமே கேட்டதும் கிடைத்தது.