இதய அறுவைசிகிச்சை என்பது உயிரைக் காக்கவும், வாழ்வுத் தரத்தை மேம்படுத்தவும் உதவும் ஒரு முக்கியமான மருத்துவ நடைமுறையாகும். ஆனால், சிகிச்சைக்கு பின் இயல்பு நிலைக்கு மீண்டு வரும் காலத்தில், இரத்தக் கட்டிகள் (Blood Clots) உருவாகும் அபாயம் அதிகரிக்கிறது. இவ்வாறு கால்களில் உருவாகும் இரத்தக் கட்டிகளை ஆழக் குழாய் தடை (Deep Vein Thrombosis - DVT) என அழைக்கின்றனர். 

சில சமயங்களில் இக்கட்டிகள் கால்களில் உருவாகி, பின் நுரையீரலுக்கு சென்று ஒன்று அல்லது அதற்கு மேற்பட்ட நுரையீரல் நாளங்களில் அடைப்பை (Pulmonary Embolism - PE) ஏற்படுத்தலாம். இதனைத் தவிர்க்க முன் எச்சரிக்கை நடவடிக்கைகள் அவசியம். இதன் மூலம் அபாயங்களைத் தவிர்ப்பதோடு, மீண்டு வருவதற்கான மருத்துவ பராமரிப்பையும் குறைக்கமுடியும்.

இதுபோன்ற ரத்தக்கட்டிகள் விஷயத்தில் நாம் கவனத்தில் கொள்ள வேண்டியவை என்னென்ன. சில முக்கிய குறிப்புகளை இனி பார்க்கலாம்.1. மருத்துவர் பரிந்துரைத்த மருந்துகளைப் பின்பற்றுதல்மிக முக்கியமான முன்னெச்சரிக்கை நடவடிக்கைகளில் ஒன்று மருத்துவர்களால் பரிந்துரைக்கப்பட்ட மருந்துகளை மட்டுமே எடுத்துக்கொள்வது. 

இதய அறுவைசிகிச்சைக்குப் பிறகு, குறிப்பாக கார்டியோபுல்மோனரி பைபாஸ் [cardiopulmonary bypass] சம்பந்தப்பட்ட அறுவைசிகிச்சைக்கு பின், பெரும்பாலும் இரத்தக் கட்டி உருவாவதைத் தடுக்கும் மருந்துகள் (Anticoagulants) அளிக்கப்படுகின்றன. இதய அறுவை சிகிச்சை அதிலும் உதாரணமாக, ஹெபரின் (Heparin) போன்ற மருந்துகள் இரத்தம் விரைவில் கட்டி ஆகாமல் தடுக்கும்.

அறுவைசிகிச்சையில் இயந்திர இதய வால்வு பொருத்தப்பட்டாலோ அல்லது அறுவை சிகிச்சைக்குப் பிறகு நோயாளிக்கு இதயத் துடிப்பில் குறைபாடு [ஏட்ரியல் ஃபைப்ரிலேஷன் - atrial fibrillation] இருந்தாலோ, மருத்துவர் நீண்டகால ஆன்டிகோகுலேஷன் சிகிச்சையை பரிந்துரைக்கலாம். 

இந்த மருந்துகள் பயனுள்ளதாக இருந்தாலும், ஆனால் உணவு மற்றும் பிற மருந்துகள் அவற்றின் நேர்மறையான விளைவை பாதிக்கக்கூடும் என்பதால் தொடர் கண்காணிப்பு மற்றும் வழக்கமான இரத்தப் பரிசோதனைகள் தேவை. 

மருத்துவர்களால் பரிந்துரைக்கப்பட்ட மருந்துகளுடன், இயந்திர முறைகளும் முக்கிய பங்கு வகிக்கின்றன. மருத்துவமனையில் இருக்கும்போது, ​​நோயாளிகளுக்கு இரத்த ஓட்டத்தை மேம்படுத்துவதற்காக உங்கள் கால்களை இடைவிடாது அழுத்திவிடும் நடைமுறையை மேற்கொள்ள வேண்டும். 

இதற்காக கால்களைச் சுற்றி அணியப்பட்டிருக்கும் பிளாஸ்டிக் காலுறைகளில் காற்றை ஊதி மீண்டும் அதை வெளியேற்றும் சாதனங்கள் மூலம [intermittent pneumatic compression] ரத்த ஓட்டத்தை சீராக்கமுடியும். 

நோயாளிகள் பெரும்பாலும் கால்களை அழுத்திப் பிடிக்கும் காலுறைகளை [compression stockings] அணிவார்கள், இது கால்களில் நிலையான அழுத்தத்தை செலுத்துகிறது மற்றும் ரத்தம் ஒரே இடத்தில் சேர்வதையும்  மற்றும் உறைதல் உருவாவதையும் தடுக்க உதவுகிறது. 

நோயாளியின் உடல் இயக்கம் இன்னும் குறைவாக இருக்கும்போது, குணமடைந்து மருத்துவமனையில் இருந்து வீட்டுக்குத் திரும்பிய ஆரம்ப நாட்களில் இந்த நடவடிக்கைகள் மிகவும் முக்கியம். குறிப்பாக படுக்கையிலேயே அதிக நேரம் இருக்கும் ஆரம்பகட்டத்தில் இவை மிகுந்த பயன் தருகின்றன.

நம்முடைய உடல் இயக்கம் நாம் இயல்பு நிலைக்கு மீண்டெழுவதில் முக்கிய பங்கு வகிக்கிறது. அதனால் நோயாளிகள் தங்கள் உடல் நிலை அனுமதிக்கும் அளவுக்கு விரைவாக எழுந்து நகர முயற்சி எடுக்க வேண்டும். முதலில் படுக்கையிலேயே கால் மூட்டுச் சுழற்சிகள் அல்லது பாதம் வளைத்தல் போன்ற எளிய பயிற்சிகளைச் செய்யலாம். 

பின்னர் உட்காருதல், நிற்பது, மற்றவர்கள் உதவியுடன் குறுகிய நடைப்பயிற்சி என படிப்படியாக முன்னேறலாம். இவை அனைத்தும் மருத்துவர் மற்றும் உடற்பயிற்சி நிபுணர்களின் வழிகாட்டுதலுடன் மேற்கொள்ளப்பட வேண்டும். 

இயக்கம், இரத்த ஓட்டத்தை மேம்படுத்துவதோடு, தசைகளின் பலவீனத்தையும் குறைக்கிறது. அதேபோல் கட்டிகள் உருவாகும் வாய்ப்புகளையும், நுரையீரல் சிக்கல்களின் அபாயத்தையும் குறைக்கிறது.

மேற்கூறிய அறிகுறிகளில் ஏதேனும் இருந்தால், நோயாளிகள் உடனடியாக மருத்துவ உதவியை நாட வேண்டும். ஆரம்பகாலத்திலேயே கண்டறிவதும், சிகிச்சை பெறுவதும் கடுமையான சிக்கல்களைத் தடுக்க உதவும்.

இந்த பாதுகாப்பு முறைகள் மற்றும் வராமல் முன் கூட்டியே தடுக்கும் பழக்கங்களைப் பின் தொடர்வது, அறிகுறிகளை தொடர்ந்து கண்காணிப்பது, ஆரோக்கியமான வாழ்க்கை முறை தேர்வுகளை மேற்கொள்வது போன்ற அம்சங்கள் நம்முடைய உடல்நல பாதுகாப்பை வலுப்படுத்துவதால் சீக்கிரமே குணமடைய உதவுகின்றன.  

நமக்கான மருத்துவ பராமரிப்புத் திட்டத்தை கவனமாகப் பின்பற்றுவதன் மூலம், நோயாளிகள் சீராகவும் பாதுகாப்பாகவும் மீண்டு வருவதற்கான வாய்ப்புகளை கணிசமாக மேம்படுத்த முடியும் என்பது ஒரு நல்ல செய்தி.