பூரண சுகத்தை விரும்புகிறவன் தர்மத்தின்படி நடக்க வேண்டும்!

மகாபாரதம் 88

விதுரர் தொடர்ந்து திருதராஷ்டினனுக்கு வாழ்க்கையின் யதார்த்தத்தை விளக்கினார்:‘‘எவன் ஒருவன் தனக்கு சமமானவர்களோடு விவாகம், நட்பு, வியாபாரம் போன்ற விஷயங்களைப் பேசுகிறானோ அவனுக்கு பிரச்னைகள் ஏற்படுவதில்லை. எவன் சிறிதளவே போஜனம் செய்கிறானோ, எவன் அதிகம் வேலை செய்து விட்டு சிறிதளவே தூங்குகிறானோ, எவன் நண்பனாக இல்லாதபோதும் கேட்டவனுக்கு செல்வம் தருகிறானோ அவனை எந்த அனர்த்தமும் அண்டுவதில்லை. மாறாக எதிர்பாராத இடங்களிலிருந்து ஆதரவுகள் அவனுக்கு வந்து சேரும்.

‘‘திருதராஷ்டிரரே, பாண்டுவின் புதல்வர்கள் ஐந்து பேரும் ஐந்து இந்திரர்களைப் போன்ற சக்தியுடையவர்கள். அவர்களை சிறுவயதிலிருந்து வளர்த்து நல்ல கல்வி கொடுத்தீர்கள். அவர்களும் உங்களுக்கு கட்டுப்பட்டு உங்கள் ஆணையை மீறாது இருக்கிறார்கள். அவர்களுக்குண்டான ராஜ்ய பாகத்தை அளித்து மற்ற புதல்வர்களோடு சந்தோஷமாக வாழ்க்கையை அனுபவியுங்கள். இவ்விதம் செய்தால் மக்களுடைய விமர்சனத்திற்கு நீங்கள் ஆட்படமாட்டீர்கள். மாறாக இருந்தால் வெகு வேகமாக மக்கள் உங்களுடைய யோக்கியதையைப் பற்றி விவாதிக்க ஆரம்பிப்பார்கள்.’’

‘‘விதுரா, யுதிஷ்டர் என்ன நினைக்கிறார் என்பதை எனக்கு கூறு. இந்த விஷயத்தில் அவருடைய எண்ணம் என்ன என்பதை எனக்குத் தெரியப்படுத்து. மற்ற நீண்ட போதனைகள் எனக்குத் தேவையில்லை,’’ கொஞ்சம் கடுகடுப்பாகவே திருதராஷ்டிரன் பேசினான்.‘‘மக்கள் தான் விரும்பிய பதில்களை எதிர்ப்பார்த்து அது கிடைக்காது போனால் பேசுபவரை நிந்திக்கத் துவங்கி விடுகிறார்கள். ஒருவருக்கு என்ன சொல்லை சொல்ல வேண்டுமோ, அந்த சொல்லைத்தான் அறிவாளி தேர்ந்தெடுக்கிறான். அது இனிமையானதோ, கடுமையானதோ அதைப் பற்றி கவலைப்படாது உனக்கு உபயோகமாக வேண்டும் என்ற எண்ணத்தில்தான் நான் பேசுகிறேன். ஒரு மன்னனை குதூகலப்படுத்த நான் இங்கு வரவில்லை.

‘‘அசட்டு உபாயங்களைப் பயன்படுத்தி கபடமான காரியங்கள் வெற்றி அடைந்தால் அது நிச்சயம் கவலையைக் கொண்டு வந்து சேர்க்கும். சரியான காரியங்கள் அமைதியான முறையில் நடந்தால் அவை வெற்றியடையாவிட்டாலும் விமர்சிக்கப்படாது. ஒரு செயல் செய்யும்பொழுது அந்த செயலின் பிரயோஜனத்தை முதலில் அறிந்து கொள்ள வேண்டும். இதனால் என்ன லாபம் என்று யோசிக்க வேண்டும். நன்கு ஆலோசிக்க வேண்டும். என்ன விளைவு என்று தெரியாமல் ஒருபொழுதும் ஒரு செயலை செய்ய ஆரம்பிக்கக்கூடாது.