சிறுகதை-தொடராத கதை இது!

தோளில் தொங்கிய பையுடன், சூட்கேசையும் கையில் இழுத்துக் கொண்டு பிளாட்ஃபார்மில் நடக்கும் ேபாது… வாழ்க்கையையே கட்டி இழுத்துப் போவது போல பாரமாக இருந்தது.
“வசு”...ஸ்டேஷனில் கலவையான எல்லா சப்தங்களையும் தாண்டி திடீரென்று என் பின்னால் ஒலித்த அந்தக் குரல்… என்னையும் அறியாமலேயே கண்களில் பொங்கிய
நீரைக் கட்டுப்படுத்திக் கொண்டு, மனோகரைப் பார்த்து,“ஓ…. ஐ அம் ஆல்ரைட்…. எப்படி இருக்கீங்க மனோ?” என்றேன்.

‘‘டிரெயினிங்கா?’’‘‘ம்… ஒரு வாரம்.”“ரொம்ப இளைச்சுட்டே வசு. உடம்பைக் கவனிச்சிக்கறதே இல்லையா? மைத்தி எப்படி இருக்கா? இஸ் ஷீ ஹாப்பி?”