இருபதாம் நூற்றாண்டின் ஆரம்ப வருடங்களில் அமெரிக்காவைச் சேர்ந்த விவசாயிகள் முட்டைக்காக மட்டுமே கோழிகளை வளர்த்து வந்தனர். அப்போது இறைச்சிக்காக மட்டுமே கோழிகளை வளர்க்கும் வழக்கம் எங்கேயும் இல்லை. கோழிக்கு வயதான பிறகு அல்லது முட்டையிடாத போதோ அல்லது கோழி இறந்த பிறகோதான் அதை இறைச்சிக்காக விற்பனை செய்தனர்.

சீனாவில் உள்ள ஃபூஜியன் மாகாணத்தில் 1983ம் வருடம் உதயமானது ‘ஃபூஜியன் சன்னர் டெவலப்மென்ட் கம்பெனி லிமிடெட்’. தனது நிறுவன பிராண்டில் கோழிக்கறியை விற்க ஆரம்பித்தார். அடுத்த ஐந்து வருடங்களில் ஒரு லட்சம் கோழிகளை வளர்க்கும் ஒரு பண்ணையாக மாறியது அவரது நிறுவனம்.

மார்க்கெட்டிங் மற்றும் விற்பனைக்காக மட்டுமே இருபது பேரை வேலைக்குச் சேர்த்தார். சீனாவில் கோழிக்கறியை மார்க்கெட்டிங் செய்த முதல் நிறுவனம் ஃபூவுடையதுதான். கோழிகளைப் பராமரிக்கவும், இறைச்சிக்காக கோழிகளை வெட்டவும் இருபத்தைந்து பேர் இரவு, பகலாக வேலை செய்தனர்.

லாபம் அதிகமாகக் கிடைக்க வேண்டுமானால் விற்பனையின் அளவு அதிகமாக இருக்க வேண்டும். விற்பனையை அதிகரிக்க வேண்டுமென்றால் அதிகமாக நுகரும் வாடிக்கையாளர்களைத் தன்வசப்படுத்த வேண்டும் என்பது அவரது பிசினஸ் மந்திரம். பெரிய வாடிக்கையாளரைத் தேடும் பயணத்தில் 1994ம் வருடம் ‘கே.எஃப்.சி’யைத் தன்வசமாக்கினார்.

குறைவான விலையில், தரமான கோழி இறைச்சியை விநியோகம் செய்ய, சீனாவில் உள்ள பெரும்பாலான ‘கே.எஃப்.சி’களின் ஆர்டர் கிடைத்தது. அவரது பண்ணையில் வளர்ந்துவந்த கோழிகளின் எண்ணிக்கை கோடிகளில் உயர்ந்தது. இதில் சில லட்சம் கோழிகளைத் தினமும் ‘கே.எஃப்.சி’க்கு விநியோகம் செய்தார்.

இந்த விநியோகம் இன்றும் தொடர்கிறது. இதற்கிடையில் இன்னொரு மாபெரும் உணவு நிறுவனமான ‘மெக்டொனால்ட் ஸு’ம் ஃபூவின் வாடிக்கையாளராக மாறியது. கோழிகளின் எண்ணிக்கை மட்டுமல்லாமல் லாபமும் கோடிகளில் கொட்ட ஆரம்பித்தது. பிறகு சீனாவின் முக்கிய உணவு நிறுவனங்களுக்கு எல்லாம் கோழி இறைச்சியை விற்க ஆரம்பித்தார்.