கிட்டத்தட்ட நூறாண்டாக பல லட்சம் குடும்பங்களுக்கு சோறு போட்ட தொழில் பட்டாசுத்தொழில்.‘சிவகாசிக்கு போனா எந்த வேலையாவது செஞ்சி பொழச்சுக்கலாம்’ என்கிற அளப்பரிய நம்பிக்கையை தென்மாவட்டத்து மக்களுக்கு கொடுத்திருந்த நகரம், இன்று பசியால் வாடுகிறது.

எட்டு லட்சம் பேர் வேலையின்றி தவிக்கின்றனர். மூன்று லட்சம் பேர் நேரடியாக பட்டாசுத் தொழிலிலும், ஐந்து லட்சம் பேர் மறைமுகமாகவும் (அச்சு மற்றும் சரக்கு போக்குவரத்து உள்ளிட்டவை) பட்டாசு உற்பத்தியை நம்பி வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறார்கள்.

வருடத்துக்கு தோராயமாக 7 ஆயிரம் கோடி ரூபாய் வர்த்தகம் செய்யும் நகரம். நாட்டில் விற்கப்படும் பட்டாசுகளில் 85 சதவிகிதத் தேவையை, இதுநாள்வரை சிவகாசியே பூர்த்தி செய்து வந்திருக்கிறது.இரண்டாயிரம் தொழிலாளர்கள் காத்திருப்பு போராட்டம் நடத்துகிறார்கள்.

கடந்த ஆண்டு தீபாவளி முடிந்ததில் இருந்து ஆயிரத்துக்கும் மேற்பட்ட பட்டாசு ஆலைகள் செயல்படவில்லை. பட்டாசு ஆலைகளுக்கு அச்சுவேலைகள் செய்துதரும் சிவகாசியின் பெரிய பிரிண்டிங் பிரஸ்ஸுகளும் போதுமான ஆர்டர்களின்றி அல்லல் படுகின்றன. இதுவரையிலேயே சுமார் ஆயிரம் கோடி ரூபாய் வர்த்தகம் பாதிக்கப்பட்டிருக்கிறது என்கிறார்கள்.

கடந்த 2015ஆம் ஆண்டு மூன்று தனி மனிதர்கள், பட்டாசு வெடிக்கப்படுவதால் தங்கள் குழந்தைகளின் சுவாசம் பாதிக்கப்படுகிறது என்று வழக்கு தொடுத்தார்கள். பட்டாசு தயாரிப்பதற்கும், விற்கப்படுவதற்கும் தடை வேண்டும் என்று கோரினார்கள்.

அதன் அடிப்படையிலேயே கடந்த ஆண்டு உச்சநீதிமன்றம், நாடெங்கும் பட்டாசு வெடிப்பதற்கு குறிப்பிட்ட நேரம் என்கிற வரையறையைக் கொடுத்தது. மேலும் பட்டாசு தயாரிக்க அடிப்படை கச்சாப் பொருளான பேரியம் நைட்ரேட் (பச்சை உப்பு) பயன்படுத்தாமல், சுற்றுச்சூழலுக்கு ஏதுவான ‘க்ரீன் பட்டாசுகள்’தான் தயாரிக்கப்பட வேண்டும் என்றும் உத்தரவிட்டது.