பகவான்-16

லட்சுமி வந்தாச்சு!

மாயோகலட்சுமியின் பெயரை குறிப்பிடாமல் ஓஷோவின் வரலாற்றை யாருமே எழுதிவிட முடியாது.1933ல் செல்வச் செழிப்பான ஜெயின் குடும்பத்தில் மும்பையில் பிறந்தவர் லட்சுமி. குடும்பத்தில் அனைவருக்குமே அரசியல் ஈடுபாடு உண்டு. காங்கிரஸ் கட்சியில் செல்வாக்கு செலுத்திக் கொண்டிருந்தார்கள். குஜராத்தில் இருக்கும் இவர்களது பூர்வீக வீட்டுக்கு காந்தி போன்ற பெரும் தலைவர்கள் வந்து தங்கியிருக்கிறார்கள்.

60களின் தொடக்கத்தில் ஏதோ ஒரு காங்கிரஸ் மாநாட்டுக்குச் சென்றிருந்தபோதுதான் யதேச்சையாக ஓஷோவின் கூட்டம் ஒன்றில் கலந்துகொண்டார் லட்சுமி.அந்தக் கூட்டத்தில் ஓஷோ, “நான் ஏன் பிறந்தேன் என்பது உங்களுக்குத் தெரியாது. நான் யார் என்பதும் உங்களுக்குத் தெரியாது. ஆனால், என்னைப் பற்றி எனக்குத் தெரியும்!” என்றார்.அந்த வார்த்தைகள் லட்சுமியை தூங்கவிடாமல் செய்தன. ஓஷோவுக்கு அவர் யாரென்று தெரிந்திருக்கிறது.ஆனால் - நான் யார் என்பது எனக்குத் தெரியவில்லையே என்று யோசித்தார்.

ஓஷோ மாதிரி ஒருவரால்தான் அவரவர் பிறப்பின் நோக்கத்தை அறிந்துகொள்ள முடியுமென்று உணர்ந்தார்.ஓஷோவைப் பற்றி தன் குடும்பத்தாரிடமும் சொன்னார்.லட்சுமியின் குடும்பம் ஒருமுறை ஓஷோவைச் சந்தித்தது. மும்பைக்கு வரும்போதெல்லாம் தங்கள் வீட்டுக்கு வரவேண்டும் என்று வேண்டுகோள் விடுத்தது.

தன் மீது அன்பு கொண்ட குடும்பம் என்பதால், மும்பையில் இருக்கும் போதெல்லாம் நேரம் ஒதுக்கி லட்சுமியின் வீட்டுக்குச் செல்வார் ஓஷோ.எனவே, ஓஷோவை மிக நெருக்கத்தில் சந்தித்து பேசிப்பழகி, அவருடைய சிந்தனைகளை நேரடியாகக் கற்க முடிந்தது லட்சுமியால்.
காந்தியக் குடும்பம் என்பதால் லட்சுமி  எப்போதுமே கதர் உடைதான் அணிந்திருப்பார்.ஓஷோ ஒருமுறை நாசூக்காக சொன்னார்.

“இன்னும் கையால் ராட்டை சுற்றி துணியை கைத்தறியாக உற்பத்தி செய்வது வீண்வேலை. நவீன இயந்திரங்கள் வந்துவிட்டன. கைராட்டை சுற்றும் நெசவாளர்கள் நூற்றுக்கணக்கில் இருந்தால், இந்திய பஞ்சு மில்களில் பல்லாயிரம் தொழிலாளர்கள் வேலை பார்க்கிறார்கள். எல்லோரும் கைத்தறிதான் அணியவேண்டுமென்றால், நம்முடைய ராட்டை சுற்றும் தொழிலாளர்களால் அந்தத் தேவையை ஈடு செய்ய முடியாது என்பது ஒரு பக்கம். மறுபக்கம் பஞ்சாலைகளில் பணிபுரியும் பல்லாயிரம் தொழிலாளர்களுக்கு வேலை போகும்!”

அதுநாள் வரையில் காந்தியின் வாக்கே வேதவாக்காக இருந்தது லட்சுமிக்கு. ஓஷோ இதைச் சொன்னபிறகு, ‘நவீனம் என்பது பாவமில்லை’ என்கிற மனோபாவத்துக்கு வந்தார். ‘முன்னோர் ஒன்றும் முட்டாள்கள் அல்ல’ என்பது மாதிரி க்ளிஷேவான கருத்துகள், வாழ்க்கைக்கு உதவாது என்பதைப் புரிந்துகொண்டார்.

பல்கலைக்கழகப் பணியை விட்டபிறகு ஓஷோவுக்கு நாடெங்கும் இருந்து அழைப்புகள் வந்தன. ஓஷோவைப் போன்றே seekerகளாக தேடல்களில் இருந்தவர்கள் பல்லாயிரக் கணக்கானோர் அவரது பேச்சுகளைக் கேட்க விரும்பினார்கள்.ஓஷோவின் கூட்டங்களை முறைப்படுத்துவது, அவரைச் சந்திக்க விரும்புபவர்களுக்கு அப்பாயின்ட்மென்ட் பெற்றுக் கொடுப்பது உள்ளிட்ட நிர்வாகப் பணிகளை லட்சுமியாக விரும்பி ஏற்றுக் கொண்டார்.

இந்த காலக்கட்டத்தில் ஓஷோ, ஜபல்பூரிலிருந்து இடம்பெயர்ந்து மும்பையிலேயே தங்க ஆரம்பித்தார். வெளிநாட்டினர் இவரை, ‘வாழும் புத்தர்’ என்று அழைத்து, இவரது போதனைகளைக் கேட்க இந்தியாவுக்கு வந்தனர்.அதுநாள் வரை இந்தியில் பேசிக்கொண்டிருந்த ஓஷோ, வெளிநாட்டினருக்காக தன்னுடைய உரையை ஆங்கிலத்தில் பேச வேண்டியதாயிற்று.

மேலும் அவரது கருத்துகள் தொகுக்கப்பட்டு இந்தி, ஆங்கிலமொழிகளில் புத்தகங்களாக வெளிவரத் தொடங்கின. ‘சன்யாஸ்’ என்கிற மாதமிருமுறை ஆங்கில இதழும் ஓஷோவின் கருத்துகளை வெளிப்படுத்துவதற்காகவே வெளியிடப்பட்டது.ஓஷோவைப் பின்தொடர்பவர்களால், ‘ஜீவன் ஜாக்ருதி கேந்திரா டிரஸ்ட்’ என்கிற அமைப்புநிறுவப்பட்டது. ஓஷோவின் கருத்துகளைக் பரப்புவதற்கான புத்தகங்கள், பத்திரிகை உள்ளிட்ட
செலவுகளை ஈடுகட்ட அந்த டிரஸ்ட்டுக்கு நிதி கோரப்பட்டது. இந்த டிரஸ்ட்டே பின்னாளில் பூனா நகரில் ஆசிரமமாக ஆனது.

தனி மனிதரான ஓஷோ, நிறுவனமாக மாறிய காலக்கட்டம் இதுதான்.இந்த காலக்கட்டத்தில் ஓஷோவுக்கு அடுத்த நிலையில் இருந்தவர்தான் லட்சுமி.