‘‘காடு எனக்கு ரொம்பப் பிடிக்கும். வெறும் செடி, கொடிகள், மரங்கள் மட்டுமல்ல... புழு, பூச்சிகள், ஊர்வன, பறப்பன, தாவர உண்ணிகள், ஊன் உண்ணிகள், அனைத்துண்ணிகளும் காட்டில் அடக்கம். 

அந்தக் காட்டின் ஒரு பகுதிதான் பழங்குடிகள். காட்டை யாருக்கெல்லாம் பிடிக்குமோ, அவர்களையும் எனக்குப் பிடிக்கும்...’’ என்று மகிழ்ச்சி பொங்க ஆரம்பித்தார் யோகேஸ்வரன் எனும் யோகி. இயற்கையின் மீது பெருங்காதல் கொண்டவராக இருக்கும் யோகியின் வயது 10. இந்தியாவின் குறிப்பிடத்தகுந்த இளம் இயற்கை ஆர்வலர்களில் இவரும் ஒருவர். 

ஒரு பத்து நிமிடம் யோகியிடம் பேச்சுக் கொடுத்தாலே போதும்; காடு, காட்டுயிர்கள், பழங்குடிகள் குறித்து அவருக்கிருக்கும் அக்கறையையும் காதலையும் உணர்ந்து கொள்ளலாம். 

‘‘யோகி பிறந்து 26 நாட்களான உடனே அவனைக் காட்டுக்குள் அழைத்துச் சென்றுவிட்டோம். அதன்பிறகு, எப்போது நாங்கள் காட்டுக்குள் சென்றாலும்  யோகியையும் உடன் அழைத்துச் செல்வோம். அதனால், அவனுக்குக் காடு பற்றி எந்த பயமும் இல்லை. இயல்பாகவே அவனுக்குக் காடு பிடித்துப்போனது...’’ என்கின்றனர் யோகியின் பெற்றோர்களான சுரேஷ்வரனும் நிவேதிதாவும். ‘‘நான் புத்தகம் எழுதுவதற்கான தூண்டுதலே என்னுடைய பெற்றோர்கள்தான்.

அப்பாவும் அம்மாவும் போகிற இலக்கியக் கூட்டங்களுக்கு எல்லாம் என்னையும் அழைத்துப் போவார்கள். அங்கே வருபவர்கள் புத்தகம் குறித்துப் பேசும்போது எனக்கும் புத்தகம் எழுத வேண்டும் என்று ஆசையாக இருக்கும். 

அந்த இலக்கியக் கூட்டத்தில் என்னோட புத்தகம் குறித்தும் பேச வேண்டும் என்று நினைப்பேன். ‘எனக்கு வைல்டு லைஃப்னா ரொம்ப பிடிக்கும். காட்டுக்குள்ள நான் பார்த்தது, கேட்டது, அனுபவித்தது பற்றி புத்தகம் எழுதட்டுமா?’ என்று பெற்றோரிடம் கேட்டேன். 

அவர்கள் என்னை உற்சாகப்படுத்த, ‘கஜராஜன் கலீம் தாத்தா’வும், ‘அப்போது நான் வரையாடாக இருந்தேன்’னும் தயாராகிவிட்டது...’’ என்கிற யோகியின் அப்பாவான சுரேஷ்வரன் ஒரு நாடகப் பயிற்றுநர், அம்மா நிவேதிதா ஒரு ஆசிரியை. பொள்ளாச்சியைச் சுற்றியிருக்கும் பகுதிகளில் வசிக்கும் பல பழங்குடி மாணவர்கள் பத்தாம் வகுப்பு முடிப்பதற்கு நிவேதிதா அளித்த கற்றல் பயிற்சிதான் காரணம் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.   

‘‘என்னோட தாத்தா கலீமை முதன் முதலாக நேரில் பார்த்தபோது, தரையில் படுத்துக்கிடந்தார். அப்போது கலீம் தாத்தாவோட உடல் முழுவதும் மண் அப்பியிருந்தது. கலீம் தாத்தா மீது ஒட்டியிருந்த மண்ணை தன்னுடைய துண்டால் மணி தாத்தா சுத்தம் செய்துகொண்டிருந்தார். 

மணி தாத்தாவும், கலீம் தாத்தாவும் நண்பர்கள் போல இருந்தனர். அதற்குப் பிறகு நேரம் கிடைக்கும்போதெல்லாம் கலீம் தாத்தாவைப் பார்க்கப் போவேன்...’’ என்கிற யோகியின் காடு சார்ந்த அனுபவங்களினூடாக, கலீமுடனான நெருக்கத்தையும் பேசுகிறது, ‘கஜராஜன் கலீம் தாத்தா’. 

டாப்ஸ்லிப்பில் இருக்கின்ற ஒவ்வொரு கும்கி யானைக்கும் ஒரு பெயர் இருக்கிறது. 

யானையைப் பார்த்தவுடனே, அதன் தோற்றத்தை வைத்து சரியான பெயரைச் சொல்லும் அளவுக்கு யானைகளுடன் நெருக்கமாக இருக்கிறார், யோகி. அந்த யானைகளும் யோகியைச் சரியாக அடையாளம் கண்டுகொள்கின்றன. தவிர, ஏராளமான பறவைகளை அடையாளம் காண்பதோடு, அதன் பெயர்களையும் சரியாகச் சொல்கிறார் யோகி.