இந்தத் தொடரின் மிக முக்கியமான பகுதிக்கு வந்துவிட்டோம். பெண், பெண்ணாக மாறுவது இந்தப் பகுதியில் இருந்துதான். இதுவரை நம் வாசகர்கள் கட்டுரை படிக்கும்பொழுது எல்லாவற்றிலும் இதில் பெண்ணுக்கும் ஆணுக்கும் பெரிய வித்தியாசங்கள் இல்லை என்றுதான் பெரும்பாலும் படித்திருப்பார்கள். 

ஏன் எனில் இந்த மங்கையாக மாறும் பருவத்திலிருந்துதான் பெண்ணுக்கும் ஆணுக்கும் அடிப்படையிலான வித்தியாசங்கள் துவங்குகின்றன. இந்தப் பகுதியில் பெண்ணின் உடல் நலத்தை எப்படியெல்லாம் பார்த்துக்கொள்ள வேண்டும் என்பதை தெரிந்துகொள்வோம்.

1.மாதவிடாய் சுகாதாரம்: சுத்தமான சானிடரி நாப்கின்ஸ் பயன்படுத்துதல் மற்றும் அவற்றை மாற்றுவதன் முக்கியத்துவம் குறித்த கல்வி. அந்த காலத்தை போல் துணிகள் பயன்படுத்துபவர்கள் இன்னும் உண்டு. அந்த துணியை சரியாக மாற்றாமல் சுத்தமாக இல்லாததால் நிறைய நோய்கள் ஏற்படும் அபாயம் உள்ளது. 

இதை பற்றின விழிப்புணர்வோடு, சானிடரி நாப்கின்ஸ் பயன்படுத்துவதில் உள்ள நல்ல பயன்களையும் அவர்களுக்கு அறிவுறுத்த வேண்டும். இது போன்ற நாப்கின்ஸ் விலை உயர்ந்தது, எங்களால் வாங்க முடியாது என்பதையே இன்னும் நிறைய பெண்கள் சொல்லிக்கொண்டு இருக்கிறார்கள். அரசு ஆரம்ப சுகாதார நிலையங்களில் இது இலவசமாக வழங்கப்படுகிறது. இது குறித்த விழிப்புணர்வுதான் இல்லை.

அந்தக் காலத்துல எங்க அம்மா எல்லாம் அப்படிச் சொன்னதே இல்லை. நீ நடிக்காதே’ என்று அதை ஏளனம் செய்யாமல் இருந்தால்கூட போதும். அதே போல் வலி பொறுக்க முடியாமல் இருப்பது அவர் அவர் உடலின் தன்மை, அது குறைவாக உள்ளது என்று ஏளனம் செய்வதும் தவறு. வலிக்கு மாத்திரை மருத்துவரின் அறிவுரையோடு எடுத்துக்கொள்வதில் எந்த தவறும் இல்லை. 

அதற்கும் இத்தனை மாத்திரை எடுத்துக்கொள்கிறாய் உனக்கு கிட்னி கெட்டுப்போயிரும் என்று பயமுறுத்தி கொடுமை செய்வதயும் விட்டுவிடுங்கள். அரசாங்கம் இதற்கு லீவு கொடுக்கலாமா என்று விவாதித்துக் கொண்டு இருக்கும்பொழுது இதைப் பற்றிய புரிதல்கூட இல்லாமல் கஷ்டப்படும் பெண்ணைப் பார்த்து நடிக்கிறாய் என்று சொல்வது அறியாமையின் உச்சக்கட்டம்.

சானிடரி நாப்கின்ஸ் எதற்காக பயன்படுத்த வேண்டும், எத்தனை முறை மாற்ற வேண்டும், எப்படி அதை குப்பையில் போடா வேண்டும் என்பதையெல்லாம் விரிவாக சொல்லிக்கொடுக்க வேண்டும். 

இதை பற்றி பேசினாலே தீட்டு, அபத்தம் என்றெல்லாம் சொன்னால் இதை புரிந்து கொள்ள அவர்களுக்கு வாய்ப்பே கிடைக்காது. மாதவிடாய் தொடங்குவதற்கு முன்பே அது குறித்து பெண் குழந்தைகளுக்கு விழிப்புணர்வைத் தர வேண்டும். அப்போதுதான் அது நிகழும் போது தடுமாறாமல், அஞ்சாமல் அதனை எதிர்கொள்வதற்கான மனநிலை அவர்களுக்கு இருக்கும்.