குழந்தைகள் செயல்பாட்டாளரும், பெண்ணிய சிந்தனையாளரும், எழுத்தாளருமான ‘சாலை செல்வத்திற்கு’ அறிமுகம் தேவை இல்லை. தனக்கு ஏற்பட்ட மார்பக புற்றுநோய் குறித்து, தன்னுடலை நோயிலிருந்து மீட்டது குறித்து, தனது சிகிச்சை அனுபவங்களைப் பகிர்ந்து “புற்றிலிருந்து உயிர்த்தல்” என்ற இப்புத்தகத்தை எழுதியுள்ளார். வெளியீடு கருப்பு பிரதிகள் பதிப்பகம்.

ஆரம்பத்திலே சுலபமாக கண்டுபிடிக்க முடிந்தது மார்பக புற்றுநோய் மட்டுமே. இதில் தொடக்க நிலை மிகமிக முக்கியம். அந்த நிலையில் மருத்துவரை அணுகினால் சரிப்படுத்துவது சாத்தியம். ஆனால் பெரும்பாலான பெண்கள் மூன்றாவது, நான்காவது நிலையிலே மருத்துவரை அணுகுகிறார்கள்.

காரணம் கேன்சரை பொறுத்தவரை துவக்கத்தில் வலி கொடுக்காமல், கடைசி நிலையே வலியாக மாறும்.ஒரு மாதத்திற்கு முன்பு அந்த இடத்தில் நரம்பு தடித்திருந்ததை கவனித்தபோதே மருத்துவரை அணுகியிருந்தால் எனக்கு அறுவை சிகிச்சை, கீமோ, ரேடியேஷன் போன்ற விஷயங்கள் தேவைப்பட்டு இருக்காது. கட்டியான பின்பு கவனித்து நான்காவது நாளில் மருத்துவரை அணுகியது சீக்கிரம் என்றாலும், அதற்காக பட்ட அவஸ்தைகளைக்கூட அடைந்திருக்க வேண்டாம் எனக் குறிப்பிட்டு, கேன்சர் குறித்து தகவல்களாக இருந்தவை அனுபவமாக மாறும்போதுதான் அதன் மதிப்பை நம்மால் உணர முடிகிறது என்கிறார்.

உள்ளாடையை தவிர்த்தபோது பலர் என்னை உற்றுப் பார்ப்பது போன்ற உணர்வு ஏற்பட்டது. சிலர் வெளிப்படையாகக் கேட்டார்கள். முறையான, பெண்மையான உடையணியும் பழக்கம் எனக்கு இல்லை, என்றாலும் பழக்கப்பட்ட ஒரு விஷயத்தில் விடுபடுதல் எளிதல்ல என புரிந்தது.

முதல் கீமோ கொடுத்த இரண்டாம் வாரம் முடி கொத்துக் கொத்தாய் கொட்டியதையும், சலூனுக்குச் சென்று மொட்டையடித்ததையும் குறிப்பிட்டு, மருத்துவமனையில் எண்ணற்ற மொட்டை மண்டைகளுக்கு இடையில் நானும் ஒரு மொட்டையாக அடையாளமற்று போனவள் என எழுதி, நிஜத்தை சுலபமாக எதிர்கொள்ள முடிந்தது பற்றி எனக்கே பெருமையாக இருந்தது என்கிறார்.

ஒவ்வொரு முறையும் கற்றுக்கொள்ளவும், அதிர்ச்சியடையவும் ஏதாவது ஒன்று நமக்கு இருக்கவே செய்கிறது. இதில் அற்புத விளக்கை எடுக்கப் பயணிப்பது போன்றதுதான் கேன்சர் மருத்துவம் என்கிற செல்வம், அறுவை சிகிச்சை முடிந்தது.. கீமோ முடிந்தது.. ரேடியேஷன் முடிந்தது..

ஆனால் சிகிச்சை முடியவில்லை. என்னைப் பார்க்கும் ஒவ்வொருவரும் முழுமையாக குணம் அடைந்துவிட்டீர்களா? எனக் கேட்கும்போது, ‘ஆம்’ என்றோ ‘இல்லை’ என்றோ பதில் சொல்ல என்னால் முடிவதில்லை. ‘பாதுகாப்பாக இருக்கிறேன்’ என்று வேண்டுமானால் சொல்லலாம்.

மாத்திரைகள் பக்கவிளைவுகளை ஏற்படுத்தக்கூடியவை என தெரிந்திருந்தும், தொடர்ந்து சாப்பிட ஒரே காரணம் கேன்சர் பற்றிய பயம்தான். கேன்சர் தீவிரமான நோயாக இருப்பதால் அதன் இயல்பை உள்வாங்கி ஏற்றுக்கொண்டு செயல்படுவது முக்கியம் என்கிறார் நிதர்சனத்தை உணர்ந்தவராய்.

கற்பு என்கிற நிலையில் பெண்களுக்கு விதிக்கப்பட்ட சில விஷயங்களைத் தகர்த்து,  உடம்பு என்பதை பகுத்தறிவோடு பார்ப்பது, நோயை பற்றி, உடலைபற்றி படிப்பது பெண்களுக்கு முக்கியம் என்பவர், உடலைக் கூர்ந்து கவனிப்பது. உடல் பாகங்களைத் தொட்டுத் தடவிப் பார்ப்பது. மாற்றங்கள் இருக்கும் பட்சத்தில் உடன்  செயல்படுதல் என்கிற முன்னெடுப்பு இருந்தாலே பெண்கள் பல விஷயங்களைத் தாண்ட முடியும் என்கிறார் அழுத்தமாக.

*சிகிச்சைகள் முடிந்து 6 ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு இந்த புத்தகம் எழுதி வெளியிடும் எண்ணம் ஏன் வந்தது?

இரண்டாவது, எனக்கு மிகப் பெரிய நட்பு வட்டம் இருக்கிறது. சமூகம் சார்ந்த பெரிய மனிதர்களின் தொடர்பும் இருக்கிறது. இதில் யாருக்கு கேன்சர் என்றாலும் என் தொடர்பு எண் பகிரப்படுகிறது. ஏதோ ஒரு வகையில் கேன்சர் குறித்து அவர்களிடம் நான் பேசுகிறேன். அவர்களை கவனித்துக் கொள்பவர்களுக்கும் வழிகாட்டல் தேவைப்படுகிறது.

இதில் சில நேரம், சின்ன விஷயத்தைப் புரிய வைப்பதும் கடினமாய் இருந்தது. கடிதம் மூலமாகவும், வாட்ஸ்ஆப் வழியாகவும் அவர்களுக்கு எழுதினேன். அப்போது கைகளில் ஒரு குறிப்பு இருந்தால் மீண்டும் படிக்க பயனுள்ளதாய் இருக்கும் என்ற உந்துதல் இன்னுமொரு காரணம்.