தரணிக்கெல்லாம் தானியம் படைக்கும் தஞ்சாவூரை சேர்ந்த நிர்மலா தேவியின் பெருங்கனவு ரொம்பவே வித்தியாசமாக உள்ளது. நடுத்தர வயதை கடந்திருந்தும், தான் வாழ்க்கையில் சந்தித்த பல சோதனைகளை தனது வெற்றிப் படிக்கட்டுகளுக்கான சாதனைகளாக கருதி மனம் தளராமல், நம்பிக்கை இழக்காமல் சோழர் ஆண்ட மண்ணில் இருந்து ஓவிய உலகை ஆள புறப்பட்டுள்ளார்.

சொந்த ஊரான பேராவூரணியில் அக்கா, அண்ணன் எனும் அளவான நடுத்தர வர்க்க குடும்பத்தில், விளைச்சலுக்கு பயன்படும் இரும்பு கருவிகளை வார்ப்பதும், கூர் தீட்டுவதுமான கொல்லு பட்டறை தொழில் செய்து வந்த சிங்காரம், ராசம்மாள் தம்பதிக்கு கடைக்குட்டியாக பிறந்தவர் நிர்மலா. இவர் அவங்க வீட்டின் செல்லக்குட்டியும் கூட.

வாழ்க்கை மேல் எனக்கு வெறுப்பு ஏற்பட்டது. மன அழுத்தம் அதிகமானது. பொது இடங்களுக்குச் செல்வதை தவிர்த்தேன். தனிமையை அதிகம் உருவாக்கிக் கொண்டேன். மறுபடியும் பிரஷ்ஷை கையில் எடுத்தேன். உள்ளத்தின் வலிகளை, உணர்ச்சிகளையும் மறக்க, ஓவியம் எனக்கு மிகவும் கை கொடுத்தது. நான்கு ஆண்டுகளில் ஒரு டைரி முழுவதும் ஓவியங்கள்.

ஒவ்வொன்றும் ஒரு கதை சொல்லும். ஓவியங்களின் பின்னணியில் என்னுடைய சோக இழையும் கலந்திருப்பது அதனை உற்று கவனித்தால் மட்டுமே புலப்படும். ஓரளவுக்கு மூச்சு விடலாம் என்று நினைத்த போது அடுத்த இடி விழுந்தது. அதுவும் என்னுடைய நெருங்கிய தோழி மூலம் ஏற்பட்டதை தான் என்னால் ஜீரணிக்க முடியவில்லை.