சீரியல் இயக்கியபடியே விவசாயம் செய்யும் டைரக்டர்!

தலைப்புக்குச் சொந்தக்காரர் ‘வள்ளி’ இயக்குநர் கே.ஜே.தங்கப்பாண்டியன்தான். சென்னையில் ‘ரெடி... டேக்... ஆக்‌ஷன்’ சொல்பவர், ஷூட்டிங் இல்லாத நாட்களில் தன் சொந்த கிராமத்துக்குச் சென்று விவசாயம் பார்க்கிறார். இதனாலேயே சின்னத்திரை வட்டாரங்களில் ‘அருவா பாண்டி’ என செல்லமாக இவரை அழைக்கிறார்கள்.

‘‘கிராமத்துல இளநீரை அருவாள்ல கொத்தித் தூக்கி எடுக்கற மாதிரி நான் எடிட் ஷூட்ல வீடியோ டேப்ஸை எடுப்பேன். அதைப் பார்த்துட்டு என் குருநாதர் சுந்தர் கே.விஜயன் சார் இந்தப் பெயரை வைச்சார்!’’ புன்னகைக்கும் தங்கப்பாண்டியன், ‘சிவசங்கரி’, ‘தாமரை’, ‘பைரவி’, இப்போது ‘வள்ளி’ என கலக்கி வருகிறார்.  

‘‘எங்க ஊர் குருவித்துறைல சித்திரரத வல்லப பெருமாள் கோயில் ரொம்ப பிரபலம். பெருமாளை நோக்கி குருவே தவம் செஞ்ச இடம். அதனாலயே எங்க ஊருக்கு குரு வீற்றிருந்த துறைனு பெயர் வந்தது. காலப்போக்குல இந்தப் பேரு மருவி குருவித்துறை ஆகிடுச்சு...’’ என ஸ்தல புராணத்தோடு ஆன்மீகம் மணக்க வைக்கும் தங்கப்பாண்டியன், சினிமாவின் ஆத்திச்சூடியையே அறியாமல்தான் கோடம்பாக்கத்துக்கு வந்திருக்கிறார்.

‘‘மதுரை வாடிப்பட்டி தாலுகா குருவித்துறைதான் சொந்த பூமி. அப்பா கருப்பத்தேவர். அம்மா ஜோதியம்மாள். விவசாயக் குடும்பம். எனக்கு ஓர் அண்ணன், மூணு தம்பிங்க. சென்னைல தனியா இருக்கேன். ஊர்ல கூட்டுக் குடும்பமா வசிக்கறோம். பிஏ பொருளாதாரம் படிச்சிருக்கேன். எங்க ஊர் கோயில்கள்ல அமெச்சூர் நாடகங்கள் நிறைய நடக்கும்.

வள்ளித்திருமண நாடகம் ரொம்ப பிரசித்தி. நானே ஆறேழு அமெச்சூர் நாடகங்கள் போட்டிருக்கேன். அப்ப, ராமராஜன், ராஜ்கிரண் படங்கள் நிறைய வரும். அதைப் பார்த்து சினிமா ஈசிதான் போல... நாமும் டைரக்டர் ஆகலாம்னு நினைச்சேன். அந்த நேரத்துல நானும் எங்கண்ணனும் போலீஸ் வேலைக்கு விண்ணப்பிச்சிருந்தோம். ஃபிட்னஸ்ல பாஸாகிட்டோம். சினிமா ஆசையால நான் ரிட்டர்ன் டெஸ்ட் எழுதலை.

நான் போலீஸ் ஆகலைனு என் அண்ணனும் போலீஸ் வேலைக்குப் போகாம விட்டுட்டார். சென்னை வண்ணாரப்பேட்டைல கந்தன்னு ஒரு நண்பரை அண்ணனுக்குத் தெரியும். அவர் வீட்டுக்கு என்னை அனுப்பி வச்சார். சென்னைக்கு போனதுமே தயாரிப்பாளரை சந்திச்சு கதை சொல்ல முடியும்... அவங்க ஓகே செஞ்சு டைரக்ட் பண்ணச் சொல்வாங்கனு நினைச்சேன்!

ஆனா, இங்க வந்ததும்தான் அசிஸ்டென்ட் டைரக்டர்னு ஒரு வேலை இருக்கறதே தெரியும்!’’ என்று சொல்லும் தங்கப்பாண்டியன், எண்ணியது போலவே சென்னை வந்த வேகத்தில் தயாரிப்பாளர் ஒருவரைச் சந்தித்து கதை சொல்லியிருக்கிறார்! ‘‘வண்ணாரப்பேட்டைல நான் தங்கி யிருந்த வீட்டுக்காரங்க காலைல கண் விழிக்கறதுக்கு முன்னாடியே கிளம்பி 37G பஸ் பிடிச்சு கோடம்பாக்கம் வந்துடுவேன்.

சுத்திட்டு வீடு திரும்பறப்ப எல்லாரும் தூங்கி யிருப்பாங்க! இப்படி யாருக்கும் தொந்தரவு கொடுக்காம இருந்தேன். ஊர்ல இருந்து மாசா மாசம் மூவாயிரம் ரூபா கொடுத்து அனுப்புவாங்க. சில சமயம் அந்தப் பணம் பத்தாது. ஒருவேளை சாப்பாடு அல்லது டிபனை கட் செஞ்சு சமாளிப்பேன். சினிமாதன் குறிக்கோளா இருந்தது.

ஒருநாள் ‘அன்பாலயா’ பிரபாகரன், தன் அடுத்த படத்துக்கு கதை கேட்கறார்னு தகவல் கிடைச்சது. நேர அவர் ஆபீசுக்கு போனேன். அங்க பாலன்னு ஒருத்தர் இருந்தார். அவர்கிட்ட எந்த தயக்கமும் இல்லாம ஒரு கதையைச் சொன்னேன். அவருக்கு கதை பிடிச்சிருந்தது. ‘நீங்க யார்கிட்ட ஒர்க் பண்ணியிருக்கீங்க’னு கேட்டார். முழிச்சேன். ‘யார்கிட்டயாவது ஒர்க் பண்ணிட்டு வாங்க.